je weet niets meer dan tot het moment dat je leeft

in mijn hoofd heb ik allerlei verhalen die ik hier wil schrijven, maar zodra ik op schrijven klik weet ik niet meer hoe ik t moet vertellen.

Hele verhalen gaan er door mijn hoofd, en dan is alles echt heel erg duidelijk... maar ik ben slecht in dingen uitleggen aan anderen en dat lukt ook niet als ik hier zit.
misschien lijkt t in mijn hoofd wel duidelijk maar is het dat niet, ik kan namelijk gewoon hier gaan zitten en alleen maar opschrijven wat ik denk, dat is namelijk allemaal hoe het is, maar zelfs dat lukt niet.

Ik zit nu echt in zo'n stadium van niks, ik heb niets in t voorutizicht en niets meer over van wat was, een soort loze ruimte in mn leven zit ik nu.
ik heb wel de ideeen van hoe ik wil dat het wordt, maar ik heb niet de middelen om het zover te laten komen.....

Het irriteerd me zo dat ik hier in die loze ruimte zit, maar ik ben er toch ook wel een beetje "blij" mee.
als ik hier niet zat, dan zat ik waarschijnlijk nog bij K bijvoorbeeld.
Ik weet nu dus dat ik er dan een stuk beroerder bij zou zitten dan ik waarschijnlijk over een tijdje zit.

(vandeweek zei trouwens iemand: "je kan beter zitten waar je nu zit, dan nog bij haar, die niet meer van je houdt" en dat is wel waar, maar niet mijn schuld, ze geeft t nooit toe, maar iedereen die nadenkt weet dat ze me jaren in de zeik heeft gezet, en toen ze eindelijk de moed had om weg te gaan, stak ze me later gewoon nog een mes in me rug ook, voordeel is alleen dat ik die laatste steek altijd al heb zien aankomen.
-
Ik kan bijna niet wachten op het zetten van de laatste handtekening, dat is de eerste dag van dat ik niets meer met haar te maken hoef te hebben, dan hoef ik nooit meer naar dr toe, nooit meer dr te bellen. Dan is ze gewoon iemand die je soms es tegenkomt en dan zwaait of hooguit even een minuutje tegenaan gaat staan lullen.)

Maar goed zover is het nog niet, ik zit nu nog gewoon in nergens.
Weet nog niks van hoe t wordt straks als ik een jaar (of meer) verder ben.
Hoe mijn leven eruit gaat zien straks ooit.
Eignelijk wil ik dat gewoon weten, als ik nu hoor over 10 jaar ben je gelukkig, heb je t meeste van wat je wil hebben, dat heb je... Dan wacht ik wel, als ik zeker weet dat ik straks gewoon op pad ben dan vind ik het best, dan wacht ik wel daarop. MAAR wil ik het wel zeker weten, anders niet, en je kan het niet zeker weten, dat weet niemand, alleen kan ik daar minder makkelijk mee omgaan dan anderen denk ik.

terwijl dat wel moet, niks is zeker, voor niemand.
Ik kan zometeen van de trap donderen en mn nek breken, dat kan.
Ik kan ook gebeld worden dat ik een reis naar portugal heb gewonnen, dat kan.
Ik kan morgen van V horen dat ze zwanger is, dat kan.
Ik kan zometeen horen dat ik geadopteerd ben en eigenlijk een kind ben van juliana en bernard, dat kan
Ik kan volgende week ontslagen worden, dat kan.

Alles kan, zeg nooit meer nooit. je weet niets meer dan tot het moment dat je leeft, over een seconde is het al de toekomst en de toekomst is onduidelijk.... als je de gave had om ook maar één seconde in de toekomst te kunnen kijken dan was het leven al echt een stukje makkelijker.

07 jul 2007 - meld ongepast verhaal

Mr Happy, man, 48 jaar

Scarlet zaterdag 07 juli 2007 11:32
Waarom zou je je toekomst willen weten? Wil je er niet liever zelf iets van maken?
rotterdanm zaterdag 07 juli 2007 11:55
Apart hoe je dat beschrijft 'een soort loze ruimte in mn leven zit ik nu.'

Dat gevoel dacht ik ook wel eens te hebben.

'ik heb niets in t voorutizicht'

Dat heb ik ook gehad, je moet weer een goede nieuwe vriendin zoeken ofzo denk ik, en meer van je laten horen bij je vrienden van vroeger of gewoon meer met vrienden doen!

Ik spreek nu tegen iemand met veel meer levenservaring aan de leeftijd te zien, maar dit is hoe ik er over denk en hoe ik het zie. Succes ermee!
Mr Happy zaterdag 07 juli 2007 12:07
tuurlijk wil ik m zelf maken. maar ik wil er aan beginnen ook. maar dat gaat nu nog even niet. daarvoor moet ik weten waar ik aan toe ben, en daarvoor moet ik nog andere dingen afhandelen.
Mr Happy zaterdag 07 juli 2007 12:10
ik doe best veel met mn vrienden en mn nieuwe vriendin. maar ik zie dat buiten dat ik t echt heel leuk en gezellig vind ook een beetje als vluchtgedrag. vroeger had ik dat niet, kon uren mezelf vermaken en had niemand nodig, nu is t alsof ik niet zonder anderen kan eigenlijk
Scarlet zaterdag 07 juli 2007 12:31
Dan moet je meer in je eentje gaan doen. Het klinkt zoals jij je verhalen schrijft inderdaad alsof je zonder een vriendin denkt niet gelukkig te zijn, maar in feite is het gewoon zo dat je niet gelukkig BENT en slechts een vriendin hebt om te voldoen aan het ideaalbeeld wat je hebt over een volwassen leven.

Leef je eigen leven, vindt uit wat je echt geweldig vindt om te doen en doe dat arme meisje waarmee je nu wat hebt het niet aan om slechts iemand te zijn die toevallig in jouw ideaalbeeld past maar waarvoor je niet écht wat voelt.
Mr Happy zaterdag 07 juli 2007 12:43
v is allesbehalve een opvulling. toen ik haar leerde kennen was een nieuwe relatie het laatste waar ik trek in had op dat moment, het is gewoon gebeurd en ik heb niet wat met haar omdat ik dat nodig heb. je zou dat idd wel kunnen denken als je meer leest maar het is niet het geval... en v is sowieso geen type die daar in zou trappen ook.

O 24 feb 2017 Waar ik het aller-aller- aller- trotst op ben ( 1 )
O 17 apr 2015 Het is niet eens meer egoistisch te noemen ( 1 )
O 09 okt 2012 brand ( 2 )
O 06 sep 2012 welk geld dan godverdomme ( 3 )
O 06 sep 2012 je kan niet meer betalen dan je verdiend ( 4 )
O 28 aug 2012 t komt wel uit jezelf maar t niet hoe je je voelt ( 2 )
O 28 aug 2012 Een "weet je nog" ( 1 )
O 27 jul 2012 fuck iedereen
O 03 jun 2012 Raar dat ik single ben? ( 1 )
O 03 jun 2012 ik doe geen moeite meer
O 09 mei 2012 i'm sexy and i know it ( 2 )
O 07 apr 2012 wat eigenlijk goed is ( 1 )
O 03 apr 2012 ik kan zelfs mezelf geeneens gelijk geven ( 1 )
O 04 feb 2012 negatief en lastig
O 15 jan 2012 lusteloos gevoelloos

vorige volgende