Jeugdliefde

Zo, terug van huis naar het station. Treintje 1, treintje 2 en dan wandelen naar huis, goed plan!
Benodigdheden: Sporttas met gewassen kleren, check.
Telefoon, check.
Ereader voor onderweg, check.
OVpas... Ooh, in me jaszak. Ik stop hem wel bij m'n telefoon, dan vergeet ik m niet, check.

En uiteraard, bij de trein om 21:06. OVpas... Broekzak, nee. Jaszak, nee. Vestzak, nee. Broekzak, nee. Broekzak, nee. Dus teruglopen met kop omlaag, de grond scannen. Waarschijnlijk is hij dan toch uit m'n zak gevallen toen ik m'n telefoon pakte om te kijken hoe laat het was. Na een endje lopen, raak. Pak m op en loop weer terug.
"Hé Tijmen!"
Nee, is dat Larissa? Mijn basisschool vlam, niet een weekje, maar 6 volle jaren tot over m'n oren! "Larissa? Wat leuk je te zien!" Drie kussen en een knuffel later zegt ze, "Jezus, wat ben je lang geworden, maar dat wist ik al!" Ze is namelijk zelf heel klein, altijd al. Al in groep 4 was ze kleiner dan de rest, met haar grote mond kon ze goed meekomen. Ze zei altijd wat ze wilde, dat riep in mij een heerlijk gevoel op. Zoals zij altijd zei waar het op stond, dat ze het zei, altijd en de manier waarop. Compleet van zichzelf overtuigd, ze overschreeuwde je als ze het zeker wist. En mooi dat ze was, bloedmooi. Licht buitenlands tintje, donkere krullen, echte echte krullen, en die prachtige groene ogen, strakke lipjes en sprekende jukbeenderen waarmee haar gezicht zo mooi uit kwam. Iets wat ze nu nogsteeds allemaal had.
"Wat zie je er goed uit! Coole oorbellen en dat haar, wouw Vet!" Haar haar was eraf, aan de zijkanten. Dit maakte het haar op de top zo mooi sprekend, het bracht haar kleine oren zo mooi naar voren. De gaten in haar oren spraken boekdelen, iemand die weer wat ze wilt, iemand die overtuigd is van zichzelf.
We deelde wat verhalen van vroeger, we spraken wat over de huidige tijd, we dachten over de toekomst en hoe heerlijk het is dat we allebei nog niks weten of willen weten.
Toen zei ze, "Ik vind het echt leuk met je te praten! We moeten echt binnenkort wat gaan drinken!"
"Ga je wel eens uit in Amsterdam?", vroeg ik haar.
"Ja, waar ga jij?! Jij gaat zeker altijd naar de Bubbels, Pirates en Jantjes verjaardag.. Haha!"
"Nee, kom er wel eens, maar liever niet. Het liefst naar Paradiso of Melkweg ofzo, liefst op donderdag, beetje HipHop, beetje Dubstep."
"Nee! Cable, dat is zoooooo vet!"
Heb dr al uitgenodigd om binnenkort even ergens uit te gaan met een groepje. En binnenkort even een drankje doen, nummertje uitwisselen en gewoon doen!

Ben nog nooit zo blij geweest om m'n OVpas te verliezen! Stond om 22:06 weer op t station, 5 minuutjes zoeken, 55 minuten praten.




Diversen:
Ook over haren gehad, word waarschijnlijk een beetje studentikoos, centimetertje aan de zijkant, bovenop lang en dan naar de zijkant doen oid. Kaal aan de zijkant was te direct voor mijn doen.

Dit is iemand waarbij ik het gevoel heb dat het niet is, 'probeer gewoon, wat heb je te verliezen'. Ik ben niet al verliefd, of leuk vinden, maar er zit potentie in. Echt een toffe chick, echt tof tof.