Jij bent mij ook kwijt
De tranen die vielen
Woorden die we zeiden
Geen besef van wat we deden
Ging je huilend voor me knielen
Schreeuwde je ,,het is de schuld van die meiden!"
,,Stil maar," suste ik, terwijl ik je begon uit te kleden
Ik keek in je ogen, zag geen verdriet maar lust
Snel uitkledend begonnen we, zoals zo vaak gedaan
Waren we na al die uren klaar, was er weer het besef: de laatste keer
Jij bent degene die me als laatste kust
Stonden we daar, de tranen, we konden we het wederom niet aan
Beloofden we elkaar, al duurt het jaren, voor mij nooit een ander meer...
SadGirl112, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende