Ik zit op me bed kijk uit het raam,schrijft dit over jou .
Kijk vervolgens naar boven naar de blauwe hemel.
&zie jou daar staan,Een lach komt op mijn gezicht maar ook een traan.
Te vroeg ben je bij ons weggegaan,God heeft je nu bij hem geplaatst en in zijn armen genomen nu ben je dan eindelijk veilig.
wakend over ons hier beneden.
Starend in de verte luisterd naar me hart die praat hoor ik jou zachtjes huilen en fluisteren.
aub vergeet me niet zachtjes zeg ik terug tuurlijk niet nu en nooit meer.
Rustig sta ik op loop naar de deur,kijk in de spiegel maar zie mezelf der niet in zie me spiegelbeeld niet meer in de spiegel verschijnen.
Besefend dat ik net naast me moeder zat,dat zij het over mij had.
Ik loop de deur uit,loop zo vooruit kijk niet meer achterom want dat doet pijn.loop hun leven uit.
Op zoek naar mezelf daarzo hoog in de blauwe hemel,maar altijd wakend over hun daar beneden
die stond nog in een oud dagboek van me zusje...dus dacht die zet ik effe op md!
Liefs Eddi