oke, heb net bijna een uur fzo, aan de telefoon gezeten met daniel, mijn dag kan nu egt niet meer stuk!
twas zoo sgattig, ik had woensdag gevraagd of we ff zouden bllen, maar toen zei hij dat hij heel slecht was in telefoongesprekken enzo.
dus naja, ik d8 van dan niet.
en toen daarstraks, ging opeens me telefoon over, was hij het
hij stond op het station, op de trein te w8en. en hij d8 aan mij,,,, ja!!! AAN MIJ!!!
het gesprek sloeg niet egt ergens op, maar twas tog superrrr gezellig
we hadden zo ng een uur over koetjes en kalfjes kunnen praten, maar hij moest uitstappen en twas kei druk en luidruchtig daarso, dus het ging niet meer
maar tog
hij haat bellen, en tog belde hij MIJ
mij, me, moi
oke en nu kan me dag egt niet meer stuk.
ookal had ik ff een zwaar misselijk moment, toen ik zijn naam op het beeldschermpje zag staan, kben serieus ng nooit zo misselijk geweest bij het denken aan een telefoon gesprek.
kbedoel kben altijd wel een beetje nerveus als ik een jongen voor het eesrt ga spreken over de telefoon, maar dit was wel in ZEER extreme mate, khad egt het idde dak het gesrpek vroegtijdig zou moeten afkappen, om ff een potje te gaan kotsen
kben zelfs nu nog steeds een beetje misselijk.
als dat de vlinders in mun buik zijn mogen ze snelllll verdwijnen, voor ik iemand onderkots
en als dat de vlinders in me buik zijn, is hij wel een stuk specialer dan alle andere jongens die ik heb ontmoet. want kkan me niet herinderren dat het ooit zo erg was
kortom: I'M SCREWED!
i've been stung by the lovebug
(en die heft blijkbaar malaria fzo met zich mee genomen
)