Het leek zo mooi te zijn.
Maar ondertussen verzoop jij.
Jij lachte,maar van binnen huilde ik.
Wat ik voor je voelde,schreef ik je.
Maar jij strafte dit gelijk af.
Je zegt gelijk nee,terwijl ik beter weet.
Vecht,maar ik kan niet bij je komen.
Je wilt vergeten zeg je.
Het verdriet bij mij is niet te meten.
Het doet je niets zeg je.
Maar liefste weet dat ik er voor je zal zijn.
Ook al doet me dit van binnen pijn.