JUST LOST IN MYSELF

nee eigenlijk snap ik hem niet...het lijkt ene moment dat hij om me geeft en andere moment weer niet...ik weet het gewoon niet meer.
hij is net een stuk ijs die maar nooit gaat smelten behalve als ie me ziet. maar dat gebeurt niet zo vaak, zitten op verschillende scholen enz. wel zijn we elke dag online maar hij begint niet meer met me te praten. ik weet het gewoon niet meer en dat laatst op dat feestje het klinkte wel tussen ons weer en hij ging zelf achter me niet ik...en nu weer dat oude verhaal van niks van zich laten horen. maar ik kan hem gewoonweg niet vergeten. en ik weet niet wat ik meot doen. ik kan niet leren en ik wil niet andere mensen leren kennen, ik wil gewoon hem en allen wat er met hem te maken heeft, ik ben moe misschien ook van zichzelf. maar hoe moet ik met die gevoel omgaan. ik weet het gewoon niet meer.

PLEASE SAY SOMETHING