kabouters...

ave,
de meeste mensen die me goed kennen weten dat ik de hectiek van de Amsterdamse binnenstad en mijn voormalige ''leukste''ehm museumpje van mokkum heb verruild voor de Veluwe...
en dat allemaal om in het Veluwse landschap op onderzoek te gaan, beschermen en de kennis te delen over natuurwezens zo als kabouters,kobolden, elfen ...
mijn kabouterdorp heb ik nog niet, maar wellicht in den verre,heeeeele verre toekomst?

tijdens mijn vele zoektochten in oude muffige geschriften,
vele boeken ,mythische verhalen,
en uiteraard wandelingen door prachtige Veluwse landschappen,
ben ik achter gekomen dat er op de Veluwe genoeg ''kleine volk'' leeft,
in dat op zicht doet de Veluwe zeker niet onder aan bijvoorbeeld een Iersche natuurlandschap,
die veel bekender is om zijn natuurwezentjes...

-

vandaag was ik wederom ''zo als men het wel van mij gewend is'' op schattenjacht,
ik liep mijn voeten achterna naar een klein obscuur rommelwinkeltje...
ondanks dat er veel uitgestald was , was er weinig leuks bij voor mij,
ach ook niet erg, ik heb genoeg troep in mijn nederige residentie staan...

op het moment dat ik eigenlijk wel gezien had, en wou afreken ,
hoorde ik een zachte ''alo''
ik keek om me heen, niks, in de winkel liep niemand,
zelfs de eigenaar zat buiten onder de parasol weg te zweten...
''allo alloooo'' hoorde ik weer...
ik keek naar beneden , en daar stond een kleine mannetje met een rode baard,
een leprechaun , oftewel een typisch Iers kabouter...

ik kon mijn ogen niet geloven, een leprechaun!
een kabouter tegenkomen is niet zo vreemd, of zelfs een gnoom, maar een leprechaun?!
na ja zeg...

de kleine rakker begon tegen me te spreken;
''Halo mo charaid, ciamar a tha thu? am b ’urrainn dhut fàbhar a dhèanamh dhomh ...''
ik keek hem verbaast aan, en andwoorde; ''ke?"
de kleine heer begon weer te brabbelen ,
en toen herinnerde ik me opeens dat ik nog wiskey in mijn handtas (ja ik weet het,gay... maar verduveld handig) had zitten...
en zo als iedereen weet als je genoeg Ierse whiskey drinkt ,ga je vanzelf gaelic praten en begrijpen...
na een halve fles ,verstond ik eindelijk de leprechaun en kon ik met hem een gesprek voeren...

ik zal de lange gesprek over kaas, paddenstoelen en liefde voor groen jullie besparen en slechts bondig ,nou ja zo bondig als ik maar kan, samen vatten...
de kleine Ierse heer was afgereisd naar het mooie Veluwe om zijn broeder Wederick uit het Veluwse oerbos te bezoeken...
(oerwoud zou beter klinken ,maar helaas we hebben op de Veluwe geen oerwouden, echter wel een een oerbos, één, zeer recentelijk aangelegd ...)
helaas kon de leprechaun zijn broer niet vinden, hij zocht al dagen...
nou wilt de toeval zijn dat ik wel een kabouter genaamd Wederick ken...

dus ik besloot de leprechaun in mijn bakfiets mee te nemen naar de kabouter genaamd Wederick ...
na een niet al te lange rit waren de broers dan eindelijk verenigd , Wederick kon zijn ogen niet geloven...
de kabouters omhelsden elkaar, en deden zelfs een vrolijke jig samen...
na dat de broers klaar waren met elkaar omhelzen dansen en wederom omhelzen, nodigden ze me uit om een welriekende goed gerijpte geitenkaas en een vlierbloesem,aardbeien wijn te nuttigen samen met hen...



Wederick was zelfs zo blij dat hij mij een kist vol met gouden munten aanbood,
ik bedankte hem vriendelijk, wat zou ik met zo iets moeten ,ik heb nog vele volle ''schatkisten'' ongebruikt liggen, men moet niet te hebberig worden...

de kabouter snapte het, '' je wilt niet zo hebberig worden als de trol die hier verderop onder een mispel in de bramenstruiken woont'' sprak hij mij streng toe...

als dank gaf zijn broeder mij echter wel voor de moeite een speciale alcoholische lekkernij mee...

en zo zit ik hier te genieten van mijn kado,(hik)bidh cuid de dhaoine(hik) tha an sgeulachd seo nas neònaiche, ach cha b ’urrainn dad a bhith nas fhaide bhon fhìrinn (hik)