Kanker

ik kan het niet laten om nog een stukje te schrijven over mijn vriend tom(schuilnaam) die waarschijnlijk kanker heeft, is het normaal? dat ik zoveel pieker en gelijk moet denken aan dat hij dood gaat? ik hou zielsveel van hem , een tijdje terug had ik het gevoel dat k hem leuk vond , maar ik duwde dat gevel gelijk weg . en begon bot te doen . ik heb daar zo een spijt van , en hoe moet het met Clare(schuilnaam) , zij is overhaar oren op Tom. al weet hij het nog niet..
ik hoop dat ik wakker word en alles echt mijn hele leven gewoon een droom is. hebben jullie dat ook , van is waar we nu in leven wel echt? wie zegt dat we gewoon niet dromen, dat ik ooit wakker word en Tom niet ziek is ? ik heb uren lopen huilen , best over dreven niet? maar het liet me denken aan iets , mijn vader is overleden aan borst kanker nog voor dat ik 2 werd. nu heb ik een stief vader , maar dat doet er niet toe. al heb ik mijn vader niet echt gekent , het voelt of ik die pijn die ma nog steeds nu voelt ook ga voelen .. ik dacht zo wat als ik op tom word en hij op mij en we trouwen en krijgen een dochter , maar tom overlijd aan zijn tumor nog net voor onze dochters 2e verjaardag.. en ik trouw opnieuw maar de pijn gaat nooit weg.. Net als bij mij moeder..wat dan? kan iemand me vertelen wat dan?