Kapot...

Heb zo het idee dat alles wat een beetje vast zat, nu los zit. Alles waarvan ik dacht dat het echt was... Klopt niet....
Ik heb Martijn vandaag gezien. Had me sowieso al voorgenomen om niet down te zijn, en gewoon door te gaan met mijn leven. Ik loop dus vrolijk met Joris de Miero (winkelcentrumpje) binnen (daar werkt-ie op maandag), en zodra ik 'm zie staan spring ik op Joris' nek. Hij schudde z'n hoofd, op zon manier van, meis, waar ben je nou mee bezig?! Wij liepen door naar de Albert Heijn, toen we weer terug naar school gingen nog even met hem gepraat, hij vroeg hoe ik gisteren de dag was doorgekomen, ik zei dat ik een kwartier had gehuild, en daarna gewoon door ben gegaan. Hij bewonderde dat. Op een moment had ik het idee dat ie gewoon naar voren zou buigen om me te zoenen, deed ie niet. Ik had gewoon nog steeds een klein beetje hoop. Majah, het kwam er gewoon niet van, Joris en ik liepen terug naar school... Zegt Joris: Ik moet je wat vertellen... Ik zo van, oke nu komt het... Ik ben homo... Was echt een schok. Ik bedoel, hij gaat alleen met meiden om, maar had het toch niet verwacht. Hij zei vandaag ook, heej, hij is knap! Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan...
16 sep 2002 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van JustMe
JustMe, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende