Kat

Ik wil een hond. Dit roep ik al jaren, ik wil het al jaren, en waar ik er altijd tijd voor had, had ik eerst niet het juiste type huis, heb ik nu helemaal geen huis en tegen de tijd dat ik wel een huis heb ben ik bang dat ik de tijd niet ga hebben. Ik ben bang dat een puppy moet wachten tot de eerste kindertjes er ook aan komen, of althans in ieder geval moet wachten tot ik weet wat voor een baan ik na mijn afstuderen zal weten te bemachtigen. Hopelijk geen vertaalbaan (dat meen ik uit de grond van mijn hart) hoewel een voordeel wel is dat ik van huis uit zou kunnen werken.

Anyway, een hond kan ik waarschijnlijk niet bieden wat ik vind dat ik moet bieden, en daarom ben ik toch ook aan het nadenken over een kat. Natuurlijk moet je voor een kat ook af en toe thuis zijn, en ik zou ook zeker geen kat alleen nemen, maar de hoeveelheid tijd die een kat vraagt in vergelijking met een hond is natuurlijk vele malen minder. Bovendien (en dit speelt zeker ook mee!) ziet Tom een kat veel meer zitten, hij wordt zelfs een beetje enthousiast bij het idee. Ook voor een kat geldt momenteel: ik woon niet in mijn eigen huis, dus ik kan hier geen kat nemen, maar zodra we intrekken in ons eigen huis denk ik dat een kat toch wel snel het huishouden zal komen te versterken.

En ja, ik vind het hebben van huisdieren echt heel belangrijk. Het liefste had ik een halve dierentuin in huis, maar ik vind ook dat je elk dier de aandacht en mogelijkheden moet kunnen bieden om volledig tot zijn recht te komen in zijn dierzijn, of dat nou een kat, een vis of een vogel betreft. Mijn kippen bijvoorbeeld, hebben de vrije uitloop door de hele tuin heen (2500m2), lopen in een sociaal groepje van drie met een duidelijke pikorde, worden elke dag door mij aangehaald, hebben vollop voer tot hun beschikking maar lopen zoveel dat ze niet te dik zijn, krijgen regelmatig vers fruit, slapen in een schoon hok en worden wanneer dat nodig is ontwormd. Het enige wat ze eigenlijk missen is een haan, en ik heb wel overwogen om er ook een haan bij te nemen, maar ik denk dat ik dan ruzie zou krijgen met schoonzus lief.

Goed, een kat dus. We (ja echt we, en dat vind ik zo ontzettend leuk!) zijn daarom recent begonnen met het ons verdiepen in rassen. Eigenlijk zou ik er ook niet tegen zijn om een kat uit het asiel te halen, maar Tom wil liever een raskat. Ik snap dat eigenlijk ook wel, je weet veel beter waar je aan begint, je weet waar je kat vandaan komt, hoe zijn ouders zijn, etc, etc. Het grappige is dat Tom dit een beetje van mij en mijn ouders heeft, wij hebben altijd rashonden en raspaarden gehad en ik denk dat Tom de voorspelbaarheid hierin gezien en gewaardeerd heeft.

Eigenlijk vielen we allebei als een blok voor de Savannah, maar na wat onderzoek vonden we ook allebei dat het ras te nieuw is. Het is een ras waar de wilde Servalkat doorheen gekruist is, en hoewel het karakter ons aanspreekt denken we dat ervaren fokkers gewoon nog 20 jaar door moeten fokken en het ras verder moeten ontwikkelen voor hobbyisten zoals wij een dergelijke kat zouden moeten aanschaffen. Helaas daarom geen Savannah. Het zijn wel echt geweldige katten, heel sociaal, speels en vriendelijk. Plaatjes van kinderen met deze katten doen me altijd aan Calvin en Hobbes denken.



Savannah's blijven dus een droom voor in de toekomst. Naar aanleiding van onze interesse in de Savannah's zijn we ons verder gaan verdiepen in andere kattenrassen, en hebben we naar aanleiding daarvan een lijst opgesteld van rassen die voldoen aan onze eisen aan een kat. Natuurlijk speelt uiterlijk daarbij ook een rol, aangezien we blijkbaar toch van plan zijn om honderden euro's uit te gaan geven aan een kitten (of aan twee, zoals ik al zei vind ik dat we een zo diervriendelijke mogelijke omgeving moeten kunnen bieden aan eventuele nieuwe huisgenoten, en juist omdat wij op sociale katten vallen zullen we waarschijnlijk niet een kat alleen nemen), maar in principe hebben we voornamelijk naar karakter gekeken. Een Bengaal bijvoorbeeld is een droomkat om te zien, maar niet voor ons weggelegd.

Eisen die we onder andere gesteld hebben zijn vriendelijk, wel met karakter, niet te bang aangelegd, makkelijk met andere dieren en makkelijk met kinderen. (Ik weet trouwens dat je altijd maar moet afwachten of jouw kat zich ook zo ontwikkelt, maar ik denk dat je juist bij raskatten een vrij goede voorspelling kan doen op basis van de manier waarop ze bij de fokker opgroeien en de genen, er is immers heel veel bekend over niet alleen de ouderdieren, maar ook alles wat daarvoor zit.) We willen verder een slanke kat met een lange staart en lange poten, met haar (kort of lang geen voorkeur, ik vind lang veel mooier maar kort veel praktischer) en zonder een plat of bol hoofd. Verder willen we absoluut geen ras wat te ver is doorgefokt (waar bijvoorbeeld genetische defecten in gefokt zijn) en het liefst een ras met niet al te veel bekende gezondheidsproblemen.

Op basis van deze eisenlijst blijven er natuurlijk ontzettend veel rassen over, maar we hebben op basis van persoonlijke voorkeuren de lijst momenteel tot vier rassen beperkt. Ik denk dat het ras wat het meeste aan onze eisen voldoet de Turkse Angora is, en hoogstwaarschijnlijk zullen we daar uiteindelijk ook mee thuis komen. Het zijn mooie, sociale katten die graag spelen en dol zijn op menselijke aandacht.



Maar ik ben naar aanleiding van onze zoektocht ook helemaal verliefd geworden op Blauwe Russen, zowel de kortharige varient als de halflangharige (Nebelung)variant. (Ik zou dan in het geval van een nebelungvariant wel eentje willen met ten minste 70% Rus in zich.) Het zijn als je het mij vraagt zo'n beetje de mooiste katten zonder wildlook die er maar bestaan. Ze hebben een zilvergrijze vacht met een blauwe ondertoon en ontzettend mooie groene ogen. Ze zijn een beetje wantrouwend naar vreemdelingen toe maar wel heel lief en loyaal naar de baas, nieuwsgierig, ondernemend en vriendelijk.







En dan tenslotte... in Geldermalsen hadden wij buren met een onwijs leuke kat, een Maine Coon. Hij was niet echt knuffelig, maar wel vriendelijk, ondernemend en speels. Tom was helemaal weg van die kat (als de deur openstond bij ons kwam hij wel eens binnen spelen) en heeft sindsdien een zwakke plek voor de Maine Coon.




Dus ja. Dan maar stiekem al wat fokkers opzoeken en me inlezen op hun sites. Ik vind dat je nooit over een nacht ijs moet gaan als je een dier koopt, en dat het ook heel belangrijk is om de juiste fokker te vinden. Indien het zover is gaan we denk ik ook ter informatie bij de fokkers van meerdere rassen op bezoek. Als we een raskat zouden kopen dan zouden we graag de mogelijkheid openhouden om als hobbyisten een of twee keer een nestje te fokken. Niet vanwege het geld, maar omdat wij het belangrijk vinden om per ras de genenpool zo breed mogelijk te houden. Buiten dat vinden wij dat een kat een kat moet kunnen zijn, en daarom naar buiten moet kunnen. Een kat heeft een natuurlijk territorium van ca. 8000m2, en hoewel ik niet weet of we de kat dat kunnen bieden moet hij op zijn minst uiteindelijk in onze eigen tuin vrij rond kunnen lopen om muizen te vangen en in bomen te klimmen. Dat hoort nou eenmaal bij een kat.

Maar dude, die fokkers doen daar echt ontzettend moeilijk over. Er zijn fokkers die gewoon weigeren een kat te verkopen aan eigenaren waarbij de kat naar buiten mag. Gelukkig zijn er ook fokkers die dat nuanceren, maar die eisen dan een kattenren (ik vind dat absoluut niet voldoende voor een kat) of een tuin die afgezet wordt met allerlei moderne apparatuur. Ik bedoel, natuurlijk zou ik het ook vervelend vinden als mijn kat overreden wordt en zal ik al het mogelijke doen om te voorkomen dat dat gebeurt (bijvoorbeeld door de wegkant van de tuin goed af te zetten), maar ik ben wel bang dat ik het heel moeilijk ga hebben in mijn zoektocht naar een fokker die het met mij eens is dat een kat een territorium tot zijn beschikking moet hebben waar hij naar hartelust kan jagen en klimmen en spelen. Ook gaat het denk ik nog moeilijk worden om een fokker te vinden die snapt dat ik een of twee nestjes wil, alhoewel dat denk ik makkelijker uit te leggen valt.

Goed, dit verhaal is dus nog lang niet uit. Ik weet ook niet waarom ik zo'n lang verhaal getypt heb over een kat die ik in de nabije toekomst nog niet kan kopen, maar ik denk dat ik er heel erg mee in mijn hoofd zit en dat dit de juiste manier is om het los te kunnen laten.

Overigens. Nog steeds niets gehoord van mijn begeleider, elleboog doet weer meer pijn (ik ga morgen toch maar naar de dokter) en ik heb me in een nieuw avontuur gestort door mee te doen als model voor een fotoshoot tbv een larp-evenement. Ik ben nog nooit eerder model geweest en ik heb nog nooit gelarpt (niet dat dat hier gaat gebeuren, maar toch, het is een bepaald publiek), dus ik ben onwijs benieuwd hoe die ervaring zal zijn. Ik verwacht er om eerlijk te zijn veel positiefs van!

Goed, en dan nu aan de scriptie.
01 okt 2012 - bewerkt op 01 okt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van PrankDemon
PrankDemon, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende