Keihard terug in mijn ellende

Als nou om te beginnen, iedereen eens ophield met zo opvallend zn leven te leiden,
iedereen stopt met lachen en plezier hebben.
Als de liedjes op de radio nou eens een keer ergens anders over gingen.

waarom kan iedereen dat en ik niet? wat is er nou zo moeilijk aan? ik kon t 2 weken geleden ook.
gewoon alles van me afzetten en verder gaan met mn leven. ik zei in mijn vorige tekst ik hoef dr niet eens meer, en dat meen ik (ik met mn grote bek) , als ik maar wel een leuk leven kan hebben, wat mij betreft zelfs met iemand anders.

maakt me niet uit hoe, als ik maar even lekker kan lachen hier op mijn werk, als ik maar niet oh en ja en nee alleen maar uit kan kramen. als ik maar lekker aan het werk zou kunnen zijn.

Is echt alleen mijn leven zo naar zn mallemoer? hoe kan iedereen zo vrolijk en gelukkig overkomen????
Waarom ben ik in mn eentje zo ongelukkig, wat moet ik doen om ook maar de helft zo leuk als hun te kunnen doen.
Wanneer wordt het minder? wanneer ga ik ermee om kunnen gaan.

Ik moet toch een keer verder, waarom lukt t me dan niet, ik zeg altijd als iets moet dan maar meteen dan hebben we t gehad. en nu lukt t niet. het lijkt wel onmogelijk.
Heb ik es een beetje een opleving dan duurt t maar even en lijkt het daarna gewoon 2 keer zo erg als ervoor.

ik leef gewoon van pauze naar pauze en daarna naar huis om hier me even los te laten op MD

ik heb geleefd zoals ik leven wil, wist zeker dat ik zo altijd zou leven, had alles wat ik wilde, had ook niks meer nodig.
Als iemand vroeg wat wil je voor je verjaardag, wat wil je voor kerst, zei ik: weet ik het... ik kon niets bedenken, ik was gewoon al helemaal blij met alles.

En wat ik nu wil kan ik niet op een verlanglijstje zetten dat kan ik alleen mezelf geven, maar ik heb t niet dus kan ik t ook niet geven.
ik weet niet wat ik hiermee aan moet. ik snap ook niet waar ik dit allemaal aan verdien.....

het is gewoon mislukt.... ik voel me mislukt, en na mislukken moet je t weer proberen, niet opgeven. maar dat lukt me niet zo goed. ik probeer het, heb even een kleine opleving en knal daarna keihard terug in mn ellende. snoeihard komen die knallen aan. als ik t 's avonds even een beetje relaxed heb dan wordt ik 's morgens 2 keer zo verrot wakker.

Die periodes worden langer ga je nu zeggen, maar ik wil ze voor altijd, ik heb er geen geduld voor. ik kan het geduld ook niet meer opbrengen, het moet gewoon snel gebeuren, echt heel snel.