kerkhof

Ik stond daar, en k werd zo emotioneel, waarom moest jij nou net overlijden? Ik weet nog wel, u leerde me breien, u speelde altijd spelletjes met me, en k kneep altijd in u duim.. Wat was dat een goede tijd. Maar u werd ernstig ziek, u veranderde, kon weinig dingen doen. Ik vond het zielig. En kon het niet aanzien, dat zo'n goed mens moest lijden.

Ik mis u echt. En k hoop dat u afentoe eventjes naar me komt kijken, hoe het met me gaat..

Liefs, je kleindochter