het wordt weer een eenzame kerst
en genieten
ja iedereen trots vertellen
hoe zij het vieren
misschien wel zo trots om te verbergen of echt trots op hun geluk
ik niet
ik vier het niet
ik ga zo eten met familie
zien hoe de familie het goed doet
gezellig doen en alles verbergen dat speelt
alles wat zij niet weten, hoeven te weten
soms wil ik ze wel gewoon niet zien
een jaar of langer
misschien ga ik dan weer wat voelen en uiten naar mijn familie toe
misschien is mijn hart wel gewoon koud
koud als ijs
of gletcher water
snel bewegend
koud
zuiver
maar koud
ik wil niet meer die kerst
niet alleen
geconfronteerd worden met allemans geluk
en mijn falen
ik wil ook wel weer eens warmte kunnen tonen
maar kan het niet meer
mijn gevoelens zijn opslot vergrendeld opgeborgen
voor hen die ik wel lief heb
maar niet kan tonen
om heel eerlijk te zijn
en totaal de wereld negerend
zou ik t liefst sterven
had ik vannacht moeten doen
maar kon dat niet
kan dat mijn vrienden
familie
en al die anderen die op mij rekenen
niet aan doen
ik was blij deze week
wetende dat het niet lang zou duren
fuck de kerst
fuck het geluk
want nimmer is dat er voor mij
nooit is dat er echt geweest
zal wel een slecht mens zijn geweest in mijn vorige leven
om zo dit leven te boeten
maar ik zal niet zwichten
al moet ik nog 70 jaar zo klote mijn leven lijden
ik zal niet zwichten
ik ga toch dood
van binnen
zo vaak
iedere keer
als ik mensen gelukkig zie zijn
wetende dat dat niet voor mij is weg gelegd
dat geluk
fijne kerst
pak wat je heb
en koester je gelukkige moment
koester je warmte die je deelt
koester de liefde
en mocht ik het aanschouwen
ga gewoon door met het liefhebben en koesteren
zo dat ik kan zien
dat er mensen zijn
die daad werkelijk nog geluk voelen
en beleven