Kerst toen ik klein was..

Van kerst word ik altijd een beetje weemoedig .
Moet ik terugdenken aan vroeger,toen ik nog een klein kruidje was..
Ieder jaar speelde mijn vader hetzelfde spelletje ; hij beweerde bij hoog en bij laag dat we dat jaar geen kerstboom zouden nemen . Wij (de kinderen von Trapp) speelde met hem mee . Ook al geloofde wij 'm niet .
Mijn vader kon namelijk totaal niet liegen..Z'n ogen begonnen altijd te glimmen van ingehouden pret..
En zo verraade hij zichzelf..

Meestal ging hij zo'n 10 dagen voor kerst opeens even weg..Alleen . Dat was al verdacht,want dat deed hij anders nooit .
Altijd moesten er wel een koppeltje kinderen mee . Mee met wat mijn vader een ''eindje'' rijden noemde .
Soms belandde we dan helemaal in Frankrijk ofzo..vrolijk

Maar goed,wanneer hij terugkwam van dat eenzame ritje,vroegen we :''Waar ben je geweest pap ?''
''Gewoon..een stukje gereden..'' ''Ben je niet heel toevallig langs een kerstbomenverkoper gekomen pap ?''
''Geen kerstboom dit jaar,had ik toch gezegd .''
''Mogen we dan even in de kofferbak kijken ?'' ''Daar zit geen kerstboom in !''
''Nouja,dan mogen we toch wel even kijken..?'' Zuchtend gaf hij dan z'n sleutels,en we zagen z'n ogen al ondeugend glimmen..
En natuurlijk vonden we in de kofferbak van papa's auto een kerstboom..vrolijk

We sleepte hem er met vereende krachten uit,en eenmaal binnen deed m'n vader de lampjes erin .
Wij mochten hem verder versieren . En mijn jongste zusje en ik mochten er zilverkleurige slingers ingooien..
Zucht..mooie tijd was dat . Een tijd die onherroepelijk voorbij is en nooit meer terugkomt .
En ik word daar niet meer verdrietig van..wel weemoedig dus..
14 dec 2008 - bewerkt op 14 dec 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende