keuze....

hey hey...

ik heb al es eerder geschreven dat ik een keuze moest maken bij wie ik nou eigenlijk wil wonen,,

ik kon dus kiezen tussen mijn vader en tussen mijn moeder.

ik had die keer gekozen om bij mijn moeder te wonen,, maar toch ging het fout...

ik had weer in mijn armen gesneden en weer een overdosis pillen geslikt...
ik kwam in het ziekenhuis terecht, en daar kregen mijn moeder en ik weer ruzie,, ik had haar sinds toen nog 1 keer gesientoen ze mijn spulletjes bracht.
toen ik ontslagen werd uit het ziekenhuis trok ik bij mijn vader in... waar ik nu dus een maandje woon...

maar gister belde mijn moeder me opeens,, ze stelde me de vraag weer bij wie ik nou wou wonen,, bij haar of bij me vader... ze zei er ook bij van, dat ze niet wou da ik de verkeerde keuzes zou maken,, als ik bij mijn vader ging wonen, dan moest ze het huis uit (want dat kon ze niet betalen...)...

ja okee,, dat van dat huis dat boeit me niet veel,,

maar ik weet niejt wie ik nou moet kiezen

ik zit hier al een maandje mee dus... ik heb het hier bij mijn vader perfect,, ik voel me beter, wordt beter verzorgd enzo... maar ik mis mijn moeder,,

toen me moeder me belde gister in de metro,, ik zat gewoon te huile in de metro (boeiend dat die mensen me daar zo raar aan zaten te kijken)

ik wil zo graag dat ze gewoon als een moeder voor me zal zorgen..

en me niet behandelt als een vriendin ofsoo,,

ik mis haar gewoon,, als een moeder,, als ik andere meisjes uit me klas hoor praten over hun moeder,, ben ik fokking jaloers,,,

als ik mensen tegen me hoor zeggen van: ja je moet je moeder niet links laten liggen,, ze is en blijft je moeder, maakt niet uit wat er gebeurt,, als je die dingen blijft zeggen (ik schold er wel es uit) dan heb je er later spijt van,,,

ik zou wel eens willen weten of mijn moeder wel spijt heeft van wat ze tegen mij had gezegd,, (zij schold mij net zo goed vaak genoeg uit)
sjaa,,

ik wil gwoon ffies met er gaan prate,, zij ook met mij (denk ik, ze belt me de laatste tijd elke dag)..

en ik zou willen weten wat haar plannen zijn met mij,, of ze mij hetzelfde gaat behandelen als eerst (met slaan,, gescheld,, behandelen als klein kind,,) of me toch een beetje volwassen wilt behandelen,, accepteren dat ik een tiener ben,, dat ik ook wel eens uit wil,,





aan de andere kant gezien,, me vader....

hij zit me een beetje een rotgevoel te geven van: ja je moeder zit je een rotgevoel te geven,, ze probeert je gewoon schuldig te voelen,, als ik jou was, zou ik niet naar haar toe gaan,,, blablabla

dat wil ik nou ook weer niejt
ik zei maar gwoon tegen hem tijdens de afwas van,, jaja... okee..

maar zo voel ik me helemaal nie

ik wil me moeder weer trug

het was heerlijk wonen bij mijn vader,, maar ik heb me moeder amper gesien die maand,, ik mis haar... ik hoop dat hij dat snapt,, ik denk gewoon dat ik zo snel mogelijk me psygoloog gewoon weer moet spreken,, want ik trek dit niej meer

ik ben bang dat ik me weer ga snijden,, weer pillen gaa slikken,,,

ik voel me weer zo verkloot als paar weekies geleden



ik hoop dat iemand misschien een klein adviesje heeft,, of een raad zou kunnen geven..?