keuzes
Ik verdween als ongeschreven letters in een blanco boek. Niet dood noch levend draal ik door mijn eigen geest. Een doolhof van angsten, onzekerheden, verdriet, afwijzingen. Een zelf ontworpen labyrint met als enig doel mijzelf te vernietigen. Kon je me maar uit mijn dwaaltuin halen en laten zien hoe recht de weg is. Geef me vleugels van zuivere tonen om me te doen vliegen, weg van hier, weg van mij. Maar ik vraag je het onmogelijke, het onuitvoerbare want de enige die mij kan redden........
Nooit eerder maar toch altijd val ik weer in deze koude hitte van verlammende angst dat ik de wereld moet dragen. Nooit ben ik Atlas geweest en nooit zal ik Atlas zijn, doch gaf ik mijzelf ooit de opdracht tot deze bespottelijke missie. Een zelf opgelegd lot draag ik met me mee, niet wetend hoe deze af te wenden. Verdoken in mijn geest lonkt de oplossing naar mijn hart, echter wil deze niet kiezen. Waarom kiezen als het veranderen van mij onbereikbaar lijkt. Waarom keuzes maken op het moment van verliezen.
08 dec 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 nov 2008 Maar.. ( 1 )
- O 13 nov 2008 Leugens ( 1 )
- O 13 nov 2008 Samen
- O 12 nov 2008 Littekens ( 1 )
- O 12 nov 2008 Berekenen
- O 10 nov 2008 Laat me toch zijn
- O 31 okt 2008 Herkenning ( 2 )
- O 31 okt 2008 Woordeloos
- O 31 okt 2008 Ontbonden
- O 31 okt 2008 Ballade
- O 31 okt 2008 Een beetje
- O 23 okt 2008 Overwinnen
- O 16 okt 2008 Schitteren
- O 16 okt 2008 Kinderlijk volwassen
- O 15 okt 2008 Toerekeningsvatbare Waanzin