Kiev deel 6

Vrijdag
In schoof weer aan de ontbijttafel aan wat bijna vertrouwd voelde, met het “black bread” en ineens zag ik een nieuw potje met substantie ertussen staan. Tot mijn ergernis (al de hele week) kon ik nooit een woord lezen daar, vanwege het vreemde alfabet, dus na Lera te hebben gevraagd wat het was kwam ik erachter dat het kaviaar was…Ik moest met kaviaar gaan ontbijten. Heel apart, het is smerig!! Dus na twee beleefde happen te hebben genomen heb ik het maar weggemoffeld. Maar toch, hun doel hadden ze wel bereikt, status.
Kaviaar als ontbijt?!?!~
Daarnaast had ik nog iets nieuws, een broodje met aardappel erin. Wat trouwens wel erg eetbaar was, lekker zelfs.
Bij school 155 aangekomen was het tijd om afscheid te nemen van de leraren daar, en van de headmaster. Hij hield een toespraak, en daarna kwamen de cadeautjes te voorschijn. Een t-shirt voor iedereen met erop Utrecht en Kiev erop en een dvd met een virtuele rondleiding door Kiev. Vervolgens moesten in een aantal groepjes de impressies verwerkt worden op een poster en er een korte presentatie bij voorbereid worden.
Ontzettend gezellig was dit, we kloten wat aan met de poster(hallo? Dit deed ik in groep 6, zijn we niet ietsepietsje te oud ervoor?) en daarnaast hadden we muziek erbij. Gewoon relaxte muziek. Iedereen kletste een beetje, we hadden het over de week en hoe alles was geweest. De presentaties volgde en de Nederlanders stonden (typisch Nederlands) gewoon te improviseren op het podium, wat prima ging. De kievers hadden daarentegen een hele presentatie in hun hoofd gestampt die ze voordroegen met een ogen strak over alle hoofden heen gericht. Na afloop stond ineens Yegor op, hij had ook nog wat te melden. “Spontaneous feelings” noemde hij het, en stak een hartverwarmend verhaal af over onze band die deze week was ontstaan en hoe hij het had ervaren. Iedereen was echt ontroerd.
Na deze presentaties gingen we naar een Openlucht museum wat eigenlijk nog helemaal niet open was, maar omdat de directeur van het museum de vader was van een van de mensen in de groep mochten wij gewoon naar binnen. Na een korte wandeling door de 18e eeuw belande we bij een enorm lange tafel vol met eten. Helaas begon het na 2 minuten keihard te regenen dus moest alles in rap tempo naar binnen worden verhuisd. Op die tafel lagen borden vol met groente, en ik bleef maar opscheppen! Heerlijk, gewoon groente, ik hoefde al het vlees niet, ik wou alleen maar groente! Ik had de hele week amper groente gezien. Lera dacht daar kennelijk anders over! Ze bleef maar vragen of ik op dieet was, hallo ik eet niet elke dag Mac food ben ik daarom op dieet?! Ergenissen
Daarna was het freetime!! We werden gedropt in de grootste en luxueuste winkelstraat in Kiev en spraken een eindtijd af waar we elkaar zouden meeten voor het diner. Eerst wc, dan koffie dan water, onze volgorde in de planning We gingen een hippe koffiebar binnen waar we een Royal cappuccino bestelde. Genoten dat we hebben!! Echt heerlijk gewoon, na al die tijd weer fatsoenlijke koffie.
F. had een cadeautje nodig voor zijn vriendin. Een armband, het liefst blauw, want hij dacht dat zij dat wel mooi zou vinden. Dus wij opzoek naar een armband, die we uiteindelijk gevonden hebben
Niet te danken aan F. overigens. Hij was allang blij dat een meisje sieraden kon zoeken ipv hijzelf.
Een ‘afscheidsmaal’ was het plan voor de allerlaatste avond in Kiev. Helaas mochten een aantal mensen geen deel nemen aan dit etentje. Ze werden bodweg “over het hoofd gezien” bij het maken van de reserveringen, wat de Kievmensen geen enkel probleem vonden. Opgeruimd staat netjes.
Na lang ruzie maken mochten ze mee, wat alle Kievmensen kennelijk een chagrijnig hoofd opleverden -_-‘ “Niemand zou het gezellig hebben gehad” aldus Lera.
Ik vond het persoonlijk een van de leukste avonden daar Eeuwigheid kletsen met de groep, die in de week steeds hechter was geworden. Supergeslaagde laatste avond.