kilometers vlak naast elkaar

Dus.... ik net naar haar toe om de spullen voor de belasting nog ff gauw op te halen.
was raar om naast dr te staan, het leekalsof we kilometersver uit elkaar stonden.

ik voelde me ook niet zoals ik me gewend ben bij haar te voelen, ze houdt zich ook in mijn ogen bezig met dingen waar je eigenlijk niet mee bezig bent in deze situatie. eerst die k*tbelasting en nu wou ze dat ik mijn sleutels teruggaf. ik dacht dat het ook nog wel mijn huis is al kom ik er niet meer. maar ze vond t geen fijn idee als zij er woonde dat er zomaar iemand binnen kon komen....

ZOMAAR IEMAND?!?!?!?!?!?!

G*D**R**MME 5 jaar van je leven mens!!! 5 jaar noem je zomaar iemand????
we hebben 5 jaar elke dag met elkaar beziggeweest, en nu ben ik verdomme zomaar iemand....
eerst die assistente met dr geluk daarginds en nu zij die me zomaar iemand noemt!!!
hoevaak moet ik neergestoken worden op één dag?

echt, steek die sleutels maar ff heel diep in je r***.......
is toch niet normaal, je hebt jarenlag je hele leven om haar laten draaien en nu doet ze zo. ze heeft me beloofd dat ze me hierdoorheen zou helpen, maar ik merk er geen ene moer van, ze is alleen maar met zichzelf bezig lijkt wel.
ik weet zeker dat de afgelopen jaren voor mij veel meer hebben betekend dan voor haar, en dat merk ik nu pas.

en ik keek haar aan, en ik zag niet meer die mooie, lieve, zorgzame vrou die ik kende, ik zag iemand die niet meer om me gaf, die mij ziet als iets waar ze vanaf moet.

dat is hard, je hebt je hele wereld om haar heengebouwd en zij behandeld jou als een stuk niets.
je snapt niet dat ze ooit je heeft kunnen laten geloven dat ze van je houdt.

ik hou me bezig met hierbovenop komen, zij houdt zich bezig met dat ik wel-eens-als-ik-eventueel-zou- wilen zomaar binnen zou kunnen komen lopen, alsof ik dat zou doen? denk na zeg.

en ze had er nogal duideijk problemen mee dat ik vorige week op stel en sprong ben vertrokken, dat had ik moeten overleggen, JAAAAAA!!!!! wat had ze willen doen, me vertellen dat ik t niet mocht of zo? zij denkt aan zichzelf dus doe ik dat ook.

ah gossie, me katten zijn zo lief, alleen zijn t mn katten niet meer. ik mis ze wel.

hoe langer ik daar zat en met dr praatte kon ik me echt niet meer voorstellen dat ik zo ontiegelijk van dr gehouden hebt, je ziet gewoon je vrouw maar zo voelt ze niet meer, dat is echt een heeeeleeee gekke ervaring. echt heel raar.

ik weet ook eignelijk niet wat voor gevoel ik nu heb, de ene kant zegt, ajuu paraplu ga maar lekker bij me weg met je zakenvrouwen-act, daaaag, de andere zegt nog steeds, maar we hadden t altid zo fijn. echt een dubbel gevoel.

ik weet nu zeker, haar hoef ik echt niet meer terug. ik mis t wel, maar niet haar, maar mn leuke leven dat ik met iemand anders ook zou kunnen hebben.

en ik voel me toch ook nog steeds alleen, ook nog