Klaar

Eindelijk. Eindelijk trok ik de stoute schoenen aan. Vorige week plande ik een belgesprek met P&O en ik hing net op. Op mijn verzoek wordt mijn contract per 1 juni omgezet in een begeleiderscontract, zodat ik nog wel lekker 1 middag per week voor de leuk kan werken en mijn bijles kan blijven geven maar iemand anders de managersfunctie kan overnemen.

Dus na morgen ben ik geen manager meer en heb ik en andere baan, een gewoon klein bijbaantje om me van de straat te houden. Het voelt als een enorme opluchting, dat ik de baan waar ik met tegenzin heen ging en die me zoveel stress kostte opgezegd heb en me nu nog een paar weken fulltime op mijn scriptie kan storten zodat ook die op tijd afkomt.

En de tuin kan ik nu weer bijhouden, ik kan weer af en toe wat aan mijn verbouwing doen, ik kan de achterstallige post wegwerken, ik moet nog een afspraak bij de garage maken voor een APK, ik hoef mijn hond niet meer elke middag alleen te laten (ik denk dat ze het me kwalijk neemt, ze vertoont vervelend gedrag) en ik heb ook nog tijd om zo een of twee keer per week iets aan mijn sociale leven te doen, hoe minimaal ook.

Ik ben niet gemaakt voor een baan die me niet gelukkig maakt, want mijn perfectionisme laat me de baan die ik niet leuk vindt niet afraffelen. Een 9-5 mentaliteit zal ik nooit hebben, en ik moet me realiseren dat alleen een werkgever die me een geweldige baan kan bieden mij verdient. (Mais bref, voor het zwangerschapsverlof zou ik nog wel een jaartje een minder leuke baan aannemen.)

Mijn ouders zullen wel weer teleurgesteld zijn in mij, maar dat kan me niets schelen, ik weet dat dit de juiste beslissing was. Niet de beste die ik ooit genomen heb (ik denk dat stoppen met rechten de beste was) maar wel een hele goede.

Nou nog hopen dat ik wel een goede referentie krijg. nahnah
30 mei 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van PrankDemon
PrankDemon, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende