Klagen

Na het wakker worden zet ik vandaag meteen mijn lenzen in en ga naar beneden. Als ontbijt pak ik een cracker met kaas…

Mijn liftster klacht over de kou en ze zal blij zijn als het weer wat warmer word. Dan horen we Frans Bauer op de radio maar hij wordt, uiteraard, weer eens niet in zijn geheel gedraaid. Hierdoor krijgen we het als vanzelf over de boycot van bepaalde nummers door bepaalde zenders en van daaruit krijgen we het weer over het feit dan een Nederlander altijd wel over iets moet klagen…

Op het werk is mijn collega weer beter en dus controleert hij de nachtprocessen. Ik zal voor hem de banden wisselen want het lijkt me voor hem verstandiger nog niet buiten te komen. Ondertussen ga ik verder met mijn bezigheden van gisteren. Ook stuur ik een berichtje door naar iedereen dat het smoelenboek nu beschikbaar is, met instructie hoe het op te roepen. In de lunch pauze ga ik weer wandelen. Na de lunch installeer ik nog een pakket bij iemand op de machine en leg weer een hoop mensen uit hoe ze bepaalde dingen moeten doen. Op het eind van de dag doe ik nog een proefje met een collega hoe een bepaald iets werkt…

Op de terugweg heeft mijn liftster het weer over de kou en verteld verder weer eens bezig te zijn geweest met vertaal werk. Vandaag Duitse verzekeringen vertaalt, hoezo eentonig en saai werk. Ik vertel nog niet te weten wat ik vanavond ga doen maar ik krijg hier absoluut geen reactie op…

Bij mijn middelste zus staat bij binnenkomst het eten al klaar. Het zijn erwten met wortels en een stukje varkensfilet. Mijn zus heeft nu ook lenzen en zit dus pontificaal op de bank tot ik het zie. Ik zie het eigenlijk gelijk maar zeg expres niks tot ze er zelf over begint. Ach, een beetje plagen moet kunnen….

Thuis gekomen zie ik dat er niks op televisie is en besluit een gedichtje te schrijven over het gesprekje van gisteren met mijn liftster. Daarna ga ik een uurtje chatten met mijn cybervriendin….

10 december 2003