klap van een ketel gekregen...

ave,
vandaag was ik in mijn kleine Wunderkammer aan het opruimen,
nou ja zo ver dat mogelijk was, ik had het ook beter moeten weten,
het was weer een nobele maar kansloze poging...

elk object (en er staan er veel, heel heel erg veel )schreeuwde om mij aandacht,
ze willen allemaal hun verhaal ''denkbeeldig'' vertellen...
ik moest letterlijk mij consenteren op de ''schoonmaak taak''
want anders kon het wel uren duren voordat ik mezelf weer had ''losgerukt '' uit die verhalen
en vooral uit mijn eigen fantasie...

het ging heel goed, tot dat een koperen ketel met allemaal oude ''centen'' van oma Oudbier,
van de kast op mijn hoofd viel...
ik ging tegen de vlakte, en vloekte toepasselijk ''potvoldubbeltjes, alle centen nog aan toe''
ik had echt een ruime minuut nodig om van de klap bij te komen...

en terwijl ik daar op de grond zat,met centen,stuivers en dubbeltjes om me heen,
dwaalde mijn gedachte gelijk weg terwijl ik naar de koperen ketel keek...

ik had die ketel ooit in de modder gevonden aan de kanaal in Apeldoorn...
hij was daar waarschijnlijk achtergelaten,
na een niet zo succes volle kofferbakverkoop die daar werd gehouden op een regenachtige zaterdagochtend in Augustus, alweer wat jaartjes geleden...

toen ik de ketel vond, vlak bij een brug,
moest ik gelijk aan een oud iers legende, of was het nou een volksverhaal, denken...
hoe dan ook, die ik nu hier digitaal ga vertellen,ehm schrijven...

eens heel lang geleden, in de duistere jaren van onze menschheid,
leefde een jonge ''handelaar'' die van dorp tot dorp ,stad tot stad trok,
om allerlei handige en soms wat minder handige koopwaar te verkopen...

laatste dagen had hij weinig geluk,
dus liep hij met een knorrende maag, eenzaam zijn voeten achterna...

toen hij een oude brug overstak, hoorde hij een vrolijke geluid van stemmen en muziek onder de brug vandaan komen...
zo nieuwsgierig als hij was, ging hij onder de brug kijken...

tot zijn verbazing zag hij een markt onder de brug met allerlei vreemde exotische uitziende koopwaar,
en handelaars even curious uit zagen als de waar die ze verkochten...
het was een ''trollenmarkt'''...



een beeldschone dame ,die wel een nymph geweest moet zijn,
bood onze jonge vriend wat bessen aan, in ruil voor een oude medallion...
de handelaar at de bessen op en raakte in extase door de smaak ,
zo iets lekkers had hij echt nog nooit geproefd!

hij ruilde alles wat hij bij zich had voor nog meer van die zo heerlijk smakende bessen,
zijn koopwaar, zijn kleding, zelfs zijn ezel, alles werd geruild voor de bessen...
en na dat hij alle bessen op had, vervolgde hij zijn reis...

in de eerste beste huis, verborgen in een diepe woud waar hij doorheen liep,
bood een lieve oude dame onze vriend, die alles kwijt was geraakt,
wat eten en kleding aan, in ruil voor wat klusjes die hij voor haar mocht doen ...
hout hakken, bezemen en de boter kloppen...
allemaal klusjes die de oude dame veel moeite zouden kosten,
en veel bezoek kreeg ze waarschijnlijk niet omdat ze zo afgelegen woonde,
ze was dus allang blij met zijn komst...

echter na een dag hard werken smaakte het eten niet, voor de jonge handelaar...
hij verlangende naar de bessen van die dame op de markt...
na enkele dagen voor het oude vrouwtje gewerkt te hebben, en al die dagen amper gegeten te hebben omdat de voedsel niet smaakte, besloot onze vriend om terug te gaan naar de trollenmarkt, om die beruchte bessen te halen...

na een lange reis kwam hij weer bij de brug aan met de trollenmarkt eronder...
de beeldschone nymph stond er weer of nog steeds...
hoe dan ook, hij smeekte haar voor wat meer bessen...
maar die kreeg hij niet van haar...
ze wou echter wel zijn ''jeugdige schoonheid'' ruilen voor wat bessen...
en hij ging er mee akkoord...

met elke hap,elke bes die hij tot zich nam,
veranderde zijn uiterlijk...
hij veranderde langzaam in een afschuwelijke trol...

met zijn uiterlijk veranderde ook zijn innerlijk...
hij deed alles aan om aan meer bessen te komen...
zo stal hij vaak van mensen, bedroog hij andere trollen en gokte hij...

op een goede dag toen de nymph hem de greppel zag liggen,
toegetakeld door andere trollen die duidelijk niet zo gecharmeerd waren van zijn streken,
kreeg ze toch medelijden met hem...

ze verzorgde hem, gaf hem te eten,
en toen hij weer op kracht was gekomen,
maakte ze een deal met hem...
als hij beloofde om zijn ''slechte leven'' af te zweren,
en haar voor de bessen terug te betalen, dan zou zij hem zijn menselijkheid teruggeven...

de trol kreeg van de nymph een koperen ketel,
en moest bij ''een brug'' gaan staan om passanten te vragen of ze een munt in de ketel wilden gooien in ruil voor een veilige oversteek en wat geluk...
echter was onze vriend nog steeds een trol, en trollen blijven trollen,
dus af en toe hield hij ''munten'' achter, of vergokte hij ze in hoop voor snellere resultaten...
de legende gaat dat hij nog steeds bezig is om zijn menselijkheid terug te verdienen...
en als je hem dus een munt geeft,(in zijn ketel werpt) krijg je inruil geluk voor terug...



nu vraag ik me af of het ongeluk brengt of juist heel veel geluk als je een klap van ''zijn'' koperen ketel op je hoofd krijgt...
hmmmmmmmm...

faithfully yours
The TeaRat





01 okt 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende