Klein rotjoch
Een zekere arrogantie, het gevoel 'Ik-ben-beter-dan-jou-jij-bent-namelijk-een-meisje' en een te hoge eigendunk. Hij lacht me uit als ik woedend ben en als mijn broer er niet was geweest, had ik hem waarschijnlijk behoorlijk in elkaar geslagen. En juist door mijn broer vindt hij alles alleen nog maar grappiger.
Het is moeilijk om te beschrijven hoe -hier kan ik geen passend woord bedenken, furieus klinkt niet hard genoeg- ik ben. Ik wil hem krabben, beuken, pijn doen. Ik ben een meisje, so what?!
Hij gelooft waarschijnlijk dat jongens beter, sterker zijn dan meisjes. Dat streetdance een meisjessport is, een soort tweede ballet of synchroonzwemmen (ja, ik weet GvD dat er ook mannen zijn die dat doen). Dat voetbal, basketbal en tennis mannensporten zijn.
Hij denkt te zwart-wit. Hij denkt in typetjes. Voordat hij naar de eerste ging (voordat hij zo'n arrogant, klein rotjoch werd) vertelde hij me dat hij een 'pestkop'-status in de klas wilde. Ik weet niet hoe dat bij anderen is, maar ik heb verder nog nooit iemand horen zeggen: "Hé, ik heb een pestkop-status, en jij?" Ja, ik weet dat populariteit en zo bestaat.
Waar het op neerkomt is dat ik me eigenlijk vreselijk aan hem stoor, en dat hij dat alleen maar grappig vindt. Nee, negeren werkt niet.
Ezwex, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende