Klein verhaaltje
~
Een tijd. Een lange tijd. Hoelang zal het nog duren totdat ik hier eindelijk weg kan gaan? Totdat ik eindelijk deze kamer kan verlaten. Waarschijnlijk duurt het nog lang, nog een tijd, want mijn lichaam is nog zwaar. Te zwaar om mijn ogen te openen en mijn voeten te bewegen. Helaas is het nu niet mogelijk om naar buiten te kijken, maar gelukkig kan ik nu het bed naast mij niet zien. Niet zoals de andere meiden. Ik hoor de meiden om mij heen de gordijnen om hun bed dicht schuiven en hun witte ziekenhuislakens over hun hoofden trekken om het geluid niet te horen. Het geluid dat aangeeft dat het hart van een meisje op onze kamer niet meer klopt. Helaas kan ik mijn laken niet over mijn hoofd trekken of mijn oren bedekken, want het geluid van de elektrische schokken en het beademen van het meisje dreunen door mijn lichaam. Mijn zware lichaam. Hoe zou ik hier ooit weg gaan? Zou ik dit meisje volgen? Zouden zij ook mij schokken moeten geven in de hoop dat ik weer terug kom, terwijl ik eigenlijk allang weg ben? Of kan ik blij zijn, gelukkig zijn, en net zoals het meisje dat gister nog tegenover mij lag terug keren naar huis. Gezond en wel. Hoe zou ik hier ooit weg gaan? Vol energie, of juist zonder? Ik hoor hoe de laatste schok wordt gegeven, en ik hoor hoe het bed de kamer uit gereden wordt.
~
Een tijd. Een lange tijd. Hoelang zal het nog duren totdat ik hier eindelijk weg kan gaan? Totdat ik eindelijk deze kamer kan verlaten. Waarschijnlijk duurt het nog lang, nog een tijd, want mijn lichaam is nog zwaar. Te zwaar om mijn ogen te openen en mijn voeten te bewegen. Helaas is het nu niet mogelijk om naar buiten te kijken, maar gelukkig kan ik nu het bed naast mij niet zien. Niet zoals de andere meiden. Ik hoor de meiden om mij heen de gordijnen om hun bed dicht schuiven en hun witte ziekenhuislakens over hun hoofden trekken om het geluid niet te horen. Het geluid dat aangeeft dat het hart van een meisje op onze kamer niet meer klopt. Helaas kan ik mijn laken niet over mijn hoofd trekken of mijn oren bedekken, want het geluid van de elektrische schokken en het beademen van het meisje dreunen door mijn lichaam. Mijn zware lichaam. Hoe zou ik hier ooit weg gaan? Zou ik dit meisje volgen? Zouden zij ook mij schokken moeten geven in de hoop dat ik weer terug kom, terwijl ik eigenlijk allang weg ben? Of kan ik blij zijn, gelukkig zijn, en net zoals het meisje dat gister nog tegenover mij lag terug keren naar huis. Gezond en wel. Hoe zou ik hier ooit weg gaan? Vol energie, of juist zonder? Ik hoor hoe de laatste schok wordt gegeven, en ik hoor hoe het bed de kamer uit gereden wordt.
~
01 aug 2012 - bewerkt op 01 aug 2012
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 nov 2014 Tekening ** ( 5 )
- O 13 sep 2014 Picture of me ( 6 )
- O 13 jun 2014 Gezakt ( 9 )
- O 09 jun 2014 Examenuitslag ( 2 )
- O 26 mei 2014 Examens ( 5 )
- O 15 mei 2014 Examen Management en Organisatie ( 5 )
- O 14 mei 2014 Examen Kunst ( 4 )
- O 12 mei 2014 Examen Nederlands ( 6 )
- O 11 mei 2014 examens ( 4 )
- O 01 mei 2014 ** tekening ( 8 )
- O 16 apr 2014 [y] toughest job
- O 19 mrt 2014 ** Just me ( 3 )
- O 03 mrt 2014 Ook eens een lijstje :)
- O 10 jan 2014 * foto ( 1 )
- O 04 jan 2014 fashionchick.nl ( 1 )