kleuren
Geen enkele
kleur
meer
om te verven
ontnomen
door jouw
plotse sterven
de dagen
zijn nu
zwart en
grijs
kleurloos
vervolg
ik mijn
levensreis
totdat ik
opnieuw hoop
begin te krijgen
en mijn
eigen kleuren
aan elkaar
probeer te rijgen
voorzichtig
aan,
drupsgewijs
kleuren
mijn dagen
door jouw herinnering
minder grijs.
wel niet mijn gedicht, maar zo godverdomme herkenbaar toen ik het las. *kust degene die het geschreven heeft* (?) anyway, voel me klote ivm met mijn kat, maar voel me ook goed. gelukkig... en ironisch...
ciao
FiGa2003, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende