Koppie krauw

Een aantal maanden geleden ging mijn dwergpapegaaitje dood van ouderdom. Dat kwam harder binnen dan ik had gedacht, omdat hij niet buiten de kooi kon en ook niet tam was. Hij heeft duidelijk wel echt een leuk leven gehad, want hij is zeker 16 jaar oud geworden. De gemiddelde leeftijd is 15.

Precies in de periode dat mijn dwergpapegaaitje zichtbaar achteruit ging, was mijn moeder bezig met een dwergpapegaaitje kopen. En net een paar dagen na het doodgaan, had zij een nieuw vogeltje in huis. Mijn oma dacht daardoor: he, dat wil ik ook wel, en ook zij heeft eenzelfde dwergpapegaaitje aangeschaft.

En dat vond ik ergens wel lastig. Elke keer foto's, verhalen van de vogeltjes. En ik vond het ook wel heel stil in huis. Aantal keer met mijn vriend over gehad. Moet ik een nieuwe vogel kopen? Misschien iets anders dan een dwergpapegaai? Maar ja, reis veel van hem naar mijn huis en misschien beter als we samenwonen. Twijfel twijfel.
Hij zei een maandje geleden ofzo: ik merk dat je het heel graag wil, en het komt vast wel goed. Jij gaat dat beestje genoeg aandacht geven en je wordt er blij van.

Nou ja, laatste tijd steeds meer video's bekeken van papegaaien. En het maakte me niet uit wat voor een soort papegaai het was: ik werd er iedere keer weer vrolijk van. Het is echt een leegte die ik had, zo zonder vogel. Niet gek, want ook voordat ik mijn eigen dwergpapegaaitjes had, had mijn moeder altijd wel een vogel in huis.

Van de week kwam ik een advertentie tegen van een jonge Amazone Papegaai. Slechts 17 weken oud, die een nieuw huisje nodig heeft. Haar baasjes houden erg van haar, maar ze kunnen haar niet genoeg aandacht en liefde geven en willen haar daardoor toch een nieuw plekje geven. In een soort impulsieve reactie heb ik gereageerd op de advertentie en het eerste contact via chat was op zich al oké. Ze wilden haar graag weg doen inclusief al haar spullen, en dat vond ik zelf ook wel een fijn idee. Ze heeft o.a een mooie grote papegaaienkooi en een Javaanse boom waar ze graag op zit.

Gisteren met mijn vriend die kant op gereden, om eens kennis te maken. Te kijken of er een klik is met de vogel, en dat was er zeker. Ze is niet eenkennig, oogt ook totaal niet agressief en is al een beetje tam. Ze heeft ook al ervaring met een hond (en blaft schijnbaar zelfs een beetje), wat natuurlijk wel prettig is met Charlie. En het voelde goed, vanuit beide kanten.

Dus zaterdag gaan we haar ophalen. Hebben nu al alvast een paar spulletjes meegenomen, en zaterdag dus de rest inclusief de vogel zelf.

Ik vind het heel spannend, want zo'n vogel koop je niet voor even, maar echt voor je hele leven en ik wil dat ze een fijne tijd gaat hebben.

Hier een foto van haar: