Koptelefoon
Ik heb het gevoel dat ik constant een koptelefoon op heb, mijn iPod staat op shuffle en wat eruitgooit bepaald wat ik denk, hoe ik denk en wat ik van iets vind. De ene dag staat de vrolijke aan, dan zie ik het rooskleurig in en heb ik zin in kinderen, lekker spelen, lekker lesgeven, lekker doen. Dan is het liedje af en start de volgende, de norse, dan heb ik nergens echt zin in en zit ik het liefst thuis, achter de iPad of de TV, liever nog beide, dit liedje duurt vaak lang en is vaak de dag voor stage, erg apart. Of de luistermuziek gaat aan, dan luister ik naar iiiiieeeedereen, dan sta ik na school weer een half uur te luisteren en een paar gerichte vragen te stellen. Of de twijfellmuziek, die is ook fijn, wil ik dit wel? Waarom doe ik dit? Ga ik later wel...? Is het handig om? En de laatste, de baal-muziek, alleen maar balen, niet iets doen om het beter te maken, nee gewoon lekker balen, van anderen, van school, van mezelf.
Nu is de grote vraag, kan en wil ik de iPod van shuffle afhalen? Is het niet fijn om gewoon altijd in de stand te zitten die je wilt en sommige muziekjes nooit af te spelen. Maar het is wel je gemoedstoestand en je moet ermee leren omgaan, zoals je dat ook zou doen bij anderen, niet iedereen kan ze iPod van shuffle afhalen.
Zucht, kon ik maar gewoon me koptelefoon afdoen en neutraal denken. Alles zien zoals het is, alles horen zoals dingen echt klinken. Dan doft niks uit, alles zal mooi en puur klinken. Puur, het streven wat ik afgezworen had, prachtig puur.
Developing, man, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende