[kort verhaal] Voldaan maar vermoeid
Voldaan maar vermoeid
of Een Monoloog Met de ReflexieD
‘Schat, ik moet je wat bekennen.
Ik weet het! Denk je niet dat dat het eerste was dat door mijn hoofd ging?
Je weet toch dat ik van je hou…
Blablabla… Egoïstisch ja, en ondoordacht, ik dacht niet goed na, ik plande niet goed vooruit, het was mijn schuld… Schat, dat weet ik allang. Dat hoef je echt niet –
Ik was stom bezig, ik moet het niet in mijn hoofd halen je dit nog een keer aan te doen, deze keer vergeef je me, maar dat is écht de laatste keer. Ik moet maar blij zijn met iemand zoals jij in mijn leven. Mede dankzij jou leef ik überhaupt nog, en dan wáág ik het je zoiets te flikken… Ik weet lieverd, ik weet het.
Ik weet ook niet waarom ik het gedaan heb, het was gewoon the heat of the moment. Zeg niet dat jij je nooit hebt overgegeven aan die lustgevoelens.
Sorry schat, natuurlijk doe jij zoiets niet. Het spijt me. Alles is mijn schuld, sorry. Ik slaap vanavond op de bank, dat is niet meer dan te begrijpen. Ik zal het goedmaken lieverd, geen zorgen. Ik hou van je. Dat weet je, toch?
Nu ik deze discussie al tegen je heb gehouden, en op al je vragen antwoord heb gegeven. Mag ik nu de bank opzoeken?’
Mijn spiegelbeeld kijkt me weinig hoopvol aan. Ik schud mijn hoofd en vol zelfmedelijden stap ik de auto uit. Soms ben ik het leven zo moe...
of Een Monoloog Met de ReflexieD
‘Schat, ik moet je wat bekennen.
Ik weet het! Denk je niet dat dat het eerste was dat door mijn hoofd ging?
Je weet toch dat ik van je hou…
Blablabla… Egoïstisch ja, en ondoordacht, ik dacht niet goed na, ik plande niet goed vooruit, het was mijn schuld… Schat, dat weet ik allang. Dat hoef je echt niet –
Ik was stom bezig, ik moet het niet in mijn hoofd halen je dit nog een keer aan te doen, deze keer vergeef je me, maar dat is écht de laatste keer. Ik moet maar blij zijn met iemand zoals jij in mijn leven. Mede dankzij jou leef ik überhaupt nog, en dan wáág ik het je zoiets te flikken… Ik weet lieverd, ik weet het.
Ik weet ook niet waarom ik het gedaan heb, het was gewoon the heat of the moment. Zeg niet dat jij je nooit hebt overgegeven aan die lustgevoelens.
Sorry schat, natuurlijk doe jij zoiets niet. Het spijt me. Alles is mijn schuld, sorry. Ik slaap vanavond op de bank, dat is niet meer dan te begrijpen. Ik zal het goedmaken lieverd, geen zorgen. Ik hou van je. Dat weet je, toch?
Nu ik deze discussie al tegen je heb gehouden, en op al je vragen antwoord heb gegeven. Mag ik nu de bank opzoeken?’
Mijn spiegelbeeld kijkt me weinig hoopvol aan. Ik schud mijn hoofd en vol zelfmedelijden stap ik de auto uit. Soms ben ik het leven zo moe...
27 dec 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 mrt 2011 I am legend ( 3 )
- O 27 sep 2010 Dag lieve papa ( 1 )
- O 02 mrt 2010 hotmail gekut
- O 25 jan 2010 De ware ( 3 )
- O 21 jan 2010 Voordelen van ziek zijn ( 1 )
- O 19 jan 2010 Gebroken ( 4 )
- O 18 jan 2010 Ontbijt ( 1 )
- O 11 jan 2010 Motivation Proclamation ( 2 )
- O 07 jan 2010 R.I.P. Fietsje... ( 1 )
- O 06 jan 2010 Random meuk ( 1 )
- O 04 jan 2010 Inspiratie
- O 03 jan 2010 Studiehulp ( 1 )
- O 02 jan 2010 Studieproblemen ( 2 )
- O 25 dec 2009 First day of christmas...
- O 25 dec 2009 Haar naam was Sarah ( 6 )