korte samenvatting

gevoel:

Nou ik ben ongeveer voor de 5de keer opgegeven door de medice wetenschap nou daar wordt je ook niet goed van...
Maar ik kan niet zitten wachten op de dood die gaat komen dit liet ik ook merken aan mijn arts in utrecht die snapte dat en ging voor mij rond bellen Amsterdam en Nijmegen zagen geen heil meer in mij maar een arts in Roterdam die wou mij nog wel even zien die had wel wat... nou om een lang drama kort te houden ook daar was niks te doen... en nu nou mijn arts is bezig met een onderzoek voor patienten met een ander soort leukemie die ik heb en nog een ziekte...dat wou hij nog wel proberen nou allemaal papieren ondertekenen dat het een onderzoek was.. nou de regel is dat als mijn leucos verdeling van mijn cellen boven de 50 waren dat er niks te doen was..op de dag dat we de kuur starte zat ik al op 43 dus vrij kritiek.. binnen een week zat ik onderde 0,1 dat was iets te heftig vond mijn arts inverband met een schimmel op mijn longen die niet mocht terugkomen... alleen de chemo therapie had nog een bijwerking het kon je darmen stil leggen en ja hoor bij mij deed dat het natuurlijk.. nou kan je zeggen das niet leuk clismaas hielpen niet kreeg morfine zoveel pijn had ik daar werd ik weer niet lekker van dus ging ik over op de ventanil zelfde spul wat ze in die schouwburg in rusland hebben gebruikt alleen dan de goeie dosis... nou binnen 5min was ik vertrokken... maar na 3 weken niet hebben gegeten en gedroken te hebben kwam het weer opgang... ja 3 weken dus ik was meer vel over been maar ik was er nog nu ben ik weer aan het aansterken en dan moet ik weer kijken...