dinsdagnacht ineens de kriebels
en kotsen.... kotsen. die hele nacht door.fffffffffffff
tot ik leeg was...ik denk, ik neem een slok water, dan kan ik weer kotsen. en zo bleef ik gaan..
eerst stiekem, zo half liggend op randje vant bed met een emmertje op de grond, tot puk wakker werd van me gehoest. werd er lief over me rug geaaid.
sindsdien woon ik hier praktisch.
hmmm
wonen hier, bij pa en de familie
tis toch vreemd
tis niet mijn huis, die van mn stiefma
mn smoeder
ik haar stochter
ach het is leuk
ik vind haar lief
mag niet meer jammeren
zeiken om me vrijheid
ik maak hier schoon, dat zal ze wel fijn vinden
*tis wel nodig ook zeg*
maargoed, braken hoef ik ni meer. schijten wel aardig. de hele woensdag scheet ik spetterpoep!
yeah
dat deed ik in egypte 2005 voort laatst. zit je daar gehurkt, achter een rots in de woestijn. zacht kameelgeluid op de achtergrond en je eigen gespetter, die turende wind en dat hete zonnetje, lekker in de open frisse lucht.
tja dan valt zo'n toillet toch wel erg tegen. ik zou er toch *bijna* flauw van vallen::s nog zieker worden van me eigen lucht. wat smerig eigenlijk, zo'n klein stinkhokkie. wie heeft verzonnen dat een toillet een luxe zou zijn? zit je er een uur op omdat je zo slecht eet, kun je niet lang genoeg gehurkt zitten of makeer je meer dan verlapte spiertjes? voor sommigen msschien een noodzaak, zo'n plee. ik zoek liever mn plekje, lekker primitief, ergens daar ofzo... of laat, ls er niemand thuis is, gewoon die pleedeur open
jaaaa en nu ben ik dus wat kilo's lichter. pas in maat 34
ja dat dacht ik ook toen ik me broek van vorig jaar zomer aantrok. hij ligt al weken klaar, iedere keer als ik merk dat ik lichter ben, pas ik die broek:s
wat ben ik er eigenlijk mee bezig...:s
smoeder struiokelde over de woorden van de week: ja, maar je eet ook zo slecht, ehm weinig de laatste tijd...(A)
slecht? ik eet super gezond, alleen wat minder koolhydraten en let op transvetjes, wat die zijn de boosdoeners. vooral de combinatie
lees: bramfriet met majo
zij eet slecht, met der twee lepels groenten, alles gebakken in de blue band en becel vloeibare, gadverredemme! alles moet ze mager en waar minder vetten en calorien op staat koopt ze. zoetjes en light. de heerlijkste dingen laten staan, om zich vervolgens bedroeft te voelen dat ze het niet *mag* eten van zichzelf en der commerciele kennis en zich dus vol propt met snacks zonder calorien waar geen smaak anzit.
en zo is ze al jaren bezig. en ik vind het zo erg om aan te zien dat ze niet gelukkig is met der gewicht, want afvallen doet ze natuurlijk niet.
ach, kan wel lezen dat ik nog erg gefrustreerd ben over mn gewicht van een halfjaar maanden terug.
ik zeg het verkeerd: ik was ongelukkig over mijn figuur. die is nu dichter bij mn streven dan ooit.
vanavond sporten? en erna brammetje? ghehe, dan mag het toch? niet?