kriebels........

vandaag op het werk.....

ik had het niet meer!

lachen, melig, en maar lachen! ik heb een erg leuke mannelijk collega waarmee ik veel lol heb. we zoeken mekaar ook op tussen het werken door. ik mag hem erg graag!

we flirten, dollen, en we begrijpen mekaars humor! en het mooiste, hij steunt me! misschien heeft hij dat zelf niet door, maar hij steut me onwijs goed. hij kijkt mij aan, heel doordringend, laat merken dat hij ook serieus kan zijn om mn ei kwijt te kunnen, hij plaagt me, maar maakt het altijd weer een soort van goed... vandaag bijvoorbeeld... ik zat al een paar minuten voor me uit te staren..kwam hij na 5 minuten me -eerder door mij geeiste thee in dolle bui- brengen. dat vond ik zo lief!! aangezien dat net het moment was dat ik het nodig had! ik was een beetje down (door gedachte aan mila). hij kwam aanlopen met een kopje thee, verwachtte dat het voor mij was dus stak verrast mn hand uit om het aan te pakken. zat hij me weer te plagen, zei dat het zijn cola was... bracht me even in verwarring...en toen ik die gedachte naast me neerlegde gaf hij me de thee hij hield me voor de gek, ik moet er zo om lachen! ik vind hem leuk...

snik

hij is te lief!

hij vind mij te lief.... dat heeft hij gezegd...

waarom wil ik geen gewone lieve man die leuk is en lief, maar een man met problemen en een gevoelig karakter?

mila, je houd me bezig....

vanmiddag de kriebels, het leek of ik wat kristalletjes had genomen. mijn hemel wat voelde ik me emotioneel gelukkig. ik dacht aan mila en kreeg het warm. ... heel erg warm.. voelde de spieren in me kaken trekken, me hoofd tolde, een rilling door me lijf ging der en het voelde zo goed! mila lieve mila! ik had het niet meer!
ik wilde huilen van geluk, zijn naam hard uitspreken, hem opbellen en uitleggen wat ik voelde... mijn reiki energie zijn kant op sturen was het enige dat ik kon op dat moment.

ik wil niet weer falen
ik wil niet weer zo'n klap krijgen

gisteren belde mila...een uur erna ruudje, een hele goede vriend van hem... we hebben een uur zitten kletsen!! ook over mila.... :

misschien voelde het voor hem zo echt? hij geeft zeker om je! hij nam relaties met de eerste de beste. hij werd niet gewaardeerd door ze.... waren zijn woorden die me het meest bleven hangen.

mila vroeg me aan de telefoon waarom ik huilde toen die ene nacht in bed toen ik dacht dat hij sliep. ik heb het onderwerp afgekapt...

zal ik hem niet vertellen waarom ik toen huilde?

*dat ik me zo onzeker voelde over de hele situatie. dat ik zo goed voorheen in me vel zat, tot mila in mn leven kwam.
*hoe boos ik op mezelf was dat ik al na zo'n korte tijd mijn gevoel over hem uitsprak waar hij van schrok
*hoe ik mezelf moest dwingen mn ongeduld en opdringerigheid in bedwang moest houden
*hoe ik even baalde van de manier waarop mn vorige relaties zijn gegaan.

-hoe verdrietig is was dat ik zoveel energie in de relaties stak en daar uiteindelijk misbruik van werd gemaakt. hoe ik altijd de motor in de relatie ben geweest
-hoe ik me altijd schuldig heb gevoeld. ik altijd maar dacht dat het aan mij lag hoe slecht de relatie verliep.
-dat ik altijd het gevoel had dat er niet genoeg van me werd gehouden. dat ik de aandacht die ik mist altijd moest vragen en het nooit vanzelf kreeg. en hoe zat ik dat was op het laatst en er ongeduldig en opdringerig van werd (als ik nu bij miel heb gedaan)

* hoe bang ik ben om mezelf letterlijk en figuurlijk bloot te geven. mijn schaamte en gevoeligheid, bang om gekwetst te worden...
* tegelijkerteit hunkeren naar mila's liefde, intimiteit, omdat het bij mila zo verdomt goed voelde! had het gevoel of onze lichamen paste. klinkt cliche, maar voor mekaar gemaakt.... zijn houding tegenover mij, zijn uitnodigende houding en dat vertrouwde gevoel... dat was plots weg het tweede weekend toen ik in zn bed lag te huilen. zijn zorgzaamheid en tederheid was er nog wel...maar dat lichamelijke miste ik toen... en juist zn troost omdat ik me toen zo rot voelde
* het was mn toenmalige baan wat me dwars zat. ik stond nog rood en kon bij dat uitzendbureau niet genoeg werken...
*dat ik mila aanraakte terwijl ik wist dat hij het eigenlijk niet wilde... boos op mezelf werd erdoor...
* dat toen met annunaki zat me ook dwars! dat ik me liet verleiden me door annu op te laten halen, een plekje in de natuur voor een buitenfeestje te gaan kijken en nog wat te eten en zou erna samen met miel naar zn draaikunsten gaan luisteren in de discotheek...mila was beledigd omdat we in eerste instantie hadden afgesproken dat hij me zou komen ophalen. erg begrijpelijk! en ik was te schijterig om annu steeds te vragen of ik miel kon bellen.. hij nam waarschijnlik niet op en was kortaf vanwege mijn stomme actie de plannen te veranderen. ik heb hem die psychose bezorgd!! god wat heb ik een spijt!!!
*en wat voel ik me kwetsbaar!
*ik zou hem zo graag nu alles uit willen leggen. hoe het komt dat ik die afspraak dat tweede weekend heb veranderd. hoe graag hij me had willen ziien. gewoon met mij had willen zijn. damn ruudje, wat dank ik jou voor die woorden!! tranen schieten me weer in de ogen....

mila zei me het eerste weekend dat ik bij hem was dat hij niets met me zou doen wat ik zou willen en hij voorzichtig met me zou zijn. niet de woorde maar de manier waarop hij het zei, en nogmaals de woorden herhaalde aan een vriend die hij sprak aan de telefoon...

het was hoe hij me overal bij betrok, hoe hij over zichzelf en wat hem bezig hield vertelde wat me zo boeide. de manier waarop hij me liefhad en me vastpakte en aanraakte, mij die kusjes gaf en een arm om me hee sloeg. hoe we samen wegliepen van de buitenfeestjes en zo lang wegbleven en rondliepen in die prachtige natuur met die warme zon op onze bollen. hoe ik genoot van zijn schoonheid zijn stralende alles-zeggende verrukkelijke ogen en zn glimlach om te zoenen. zijn roze shirtjes en zn rode driekwart broek. zijn zalige geur en zijn stem. tis de manier waarop hij zn dingen doet en hoe hij praat. hoe hij geniet van zijn leven en van mij heel even, of al die tijd? tis de liefde in zijn ogen waar ik verliefd op werd. mila is bijzonder. hij is speciaal en zo goed! hij is in mijn ogen de perfect vriend voor mij!!

snik

te goed voor mij? waarom nu weer die onzekerheid...... ??

tis dat hij mij nog niet zo goed kent.. dat ik het moeilijk vind mezelf te uiten naar hem toe. waarom? ben ik bang dat ik tegen val voor hem? dat hij toch iets anders zoekt. iemand die sterker en nog steviger in der schoenen staat? ben ik niet sterk genoeg voor mila?

schatje
lieve mila
lieve schat

ik mis je!!!

je zou me vandaag bellen... kom je je belofte na?