Kut oma's! r.i.p.!

Ik loop door de supermarkt, op zoek naar cornflakes en pepernoten. Inderdaad schandalig dat pepernoten nu alweer in de schappen liggen, maar ze zijn dan ook schandalig lekker. Ineens staat midden in het smalle pad een bejaarde vrouw en ze ziet me niet aankomen. Maar ondertussen verspert ze wel het hele pad. Dus ik zeg op mijn meest charmante toon: “Pardon”. Ik zie haar eveneens bejaarde vriendin denken: “Zo, das een goed gemanierde jongeman”. Maar de oude taart stapt aan de kant en zegt: “duw ons maar weer aan de kant…” Ik kijk haar met een onzeker lachje aan, niet helemaal zeker of ze grapt of serieus is. Maar haar gezicht was emotieloos, en dat kwam niet van de botox. Flikker toch op, oud wijf! Dan moet je die rimpelreet van je maar niet midden in de gang parkeren! Pak eens even snel die tenalady uit het schap en rot op uit mijn gezichtveld, ga maar tegen je hond aan lullen. Die ouderen worden met de dag brutaler, ik zeg het je.

En nu wil ik geen reacties als: nou die vrouw had gelijk, want zo te horen ben jij ook een enorme omafoob. Die mensen moeten ook gauw oprotten: dat was ik niet voor dit soort incidenten. Ik was immers heel beleefd. Ik ben ervan overtuigd dat mensen van nature goed zijn, maar slecht worden door hun omgeving. En zo ben ik dus tot de omahater geworden die ik nu ben doordat ouderen mij ook respectloos behandelen.

Mijn omafobie zal er met die vergrijzing ook niet minder op worden. Kut oma’s.
16 okt 2007 - bewerkt op 16 okt 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van martin
martin, man, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende