Kutlichaam
Opgepast, als je niet tegen een zeurverhaal kan lees dit dan niet.
Ik voel me zwaarklote nu. Ik zit er gewoon even doorheen, alles is teveel. Ik heb ALTIJD wat, altijd, geloof me.
Ik rommel al eeuwen met mijn menstruatie, ik loop permanent met maandverband want een tampon kan niet. Ik ben steeds een ietsje pietsje ongesteld, maar het breekt nooit door. Als het dan na 3 maanden eindelijk doorbreekt dan verlies ik ineens zoveel bloed dat ik acuur bloedarmoede heb, en weer 3 maanden lang pillen moet slikken voor extra ijzer. Als ik wel 'normaal' ongesteld ben en tampons kan gebruiken gebeurt het per keer weer één keer dat die tampon vast blijft zitten door "iets" waarvan ze niet weten wat het is. Daarvoor moest ik ook naar de dokter, inwending onderzoek ondergaan.
Ik kan ook niet aan de pil aangezien ik dat al een paar jaar terug heb geprobeerd maar punt 1) ik kreeg elke maand zo'n buikpijn (wat ik helemaal niet kende, dat heb ik nooit) dat ik 3 dagen knock-out op de bank lag punt 2) ik was daarna een jaar niet meer ongesteld waar iedereen ook weer van schrok.
Nu heb ik net met mijn ouders gepraat over de pil, ik wil persé aan de pil want dit is ronduit verschrikkelijk. Ik haat het in de zomer, als iedereen zorgeloos rondhuppeld in bikini en ik steeds op mijn hoede moet zijn.
Daarnaast kom ik sowieso elke maand wel 1 keer bij de huisarts. Dan weer heb ik 'iets-niet-te-indentificeren' aan mijn been waardoor ik 's nachts wakkerword met zo'n erge kramp dat het lijkt alsof mijn been implodeerd. Of dan weer heb ik bij mijn stuitje een ontsteking waar ze niks aan kunnen doen, behalve 20 keer missnijden om vervolgens te zeggen dat het toch niet schijnt te helpen. Of ik heb wratten in mijn voet die weggesneden zouden moeten worden door een chirurg, maar dat wilt meneer de chirurg niet want dan hou ik een permanent gat over in mijn voet. Dus dan moet het elke maand maar weggeschraapt en behandeld worden, wat door een idioot van een dermatoloog gebeurd waardoor ik weer bloedvergiftiging oploop....
Het blijft maar doorgaan, en het is niks levensbedreigend, maar wil dat zeggen dat het niet vervelend is?! Ik word het zo af en toe ZO zat. Al dat gerommel aan mijn lijf, al die onderzoeken, de echo's die dan weer gemaakt moeten worden in het ziekenhuis etc etc. Dan weer denken ze dat ik trombose heb, dan weer zijn ze bang dat ik misschien ontvruchtbaar ben.
En ik kan er altijd bij zitten: neehoor meneer de dokter, het is niks, daar kunt u van opaan, want het is altijd niks ernstigs.
kutlichaam, altijd wat. Altijd gezeur, altijd onderzoeken aan mijn lijf.
Ik voel me zwaarklote nu. Ik zit er gewoon even doorheen, alles is teveel. Ik heb ALTIJD wat, altijd, geloof me.
Ik rommel al eeuwen met mijn menstruatie, ik loop permanent met maandverband want een tampon kan niet. Ik ben steeds een ietsje pietsje ongesteld, maar het breekt nooit door. Als het dan na 3 maanden eindelijk doorbreekt dan verlies ik ineens zoveel bloed dat ik acuur bloedarmoede heb, en weer 3 maanden lang pillen moet slikken voor extra ijzer. Als ik wel 'normaal' ongesteld ben en tampons kan gebruiken gebeurt het per keer weer één keer dat die tampon vast blijft zitten door "iets" waarvan ze niet weten wat het is. Daarvoor moest ik ook naar de dokter, inwending onderzoek ondergaan.
Ik kan ook niet aan de pil aangezien ik dat al een paar jaar terug heb geprobeerd maar punt 1) ik kreeg elke maand zo'n buikpijn (wat ik helemaal niet kende, dat heb ik nooit) dat ik 3 dagen knock-out op de bank lag punt 2) ik was daarna een jaar niet meer ongesteld waar iedereen ook weer van schrok.
Nu heb ik net met mijn ouders gepraat over de pil, ik wil persé aan de pil want dit is ronduit verschrikkelijk. Ik haat het in de zomer, als iedereen zorgeloos rondhuppeld in bikini en ik steeds op mijn hoede moet zijn.
Daarnaast kom ik sowieso elke maand wel 1 keer bij de huisarts. Dan weer heb ik 'iets-niet-te-indentificeren' aan mijn been waardoor ik 's nachts wakkerword met zo'n erge kramp dat het lijkt alsof mijn been implodeerd. Of dan weer heb ik bij mijn stuitje een ontsteking waar ze niks aan kunnen doen, behalve 20 keer missnijden om vervolgens te zeggen dat het toch niet schijnt te helpen. Of ik heb wratten in mijn voet die weggesneden zouden moeten worden door een chirurg, maar dat wilt meneer de chirurg niet want dan hou ik een permanent gat over in mijn voet. Dus dan moet het elke maand maar weggeschraapt en behandeld worden, wat door een idioot van een dermatoloog gebeurd waardoor ik weer bloedvergiftiging oploop....
Het blijft maar doorgaan, en het is niks levensbedreigend, maar wil dat zeggen dat het niet vervelend is?! Ik word het zo af en toe ZO zat. Al dat gerommel aan mijn lijf, al die onderzoeken, de echo's die dan weer gemaakt moeten worden in het ziekenhuis etc etc. Dan weer denken ze dat ik trombose heb, dan weer zijn ze bang dat ik misschien ontvruchtbaar ben.
En ik kan er altijd bij zitten: neehoor meneer de dokter, het is niks, daar kunt u van opaan, want het is altijd niks ernstigs.
kutlichaam, altijd wat. Altijd gezeur, altijd onderzoeken aan mijn lijf.
02 jun 2007
- meld ongepast verhaal
-
a_mango (opgeheven op 12-9-2014)
zaterdag 02 juni 2007 11:21
ach meisje toch...dat is idd allemaal heel vervelend,
hoop dat je uiteindelijk idd aan de pil kan (misschien een andere vorm?)
en dat je er allemaal wat minder last van hebt..
-
*Princess*
zaterdag 02 juni 2007 13:57
Poeh! Wat naar allemaal. Er zijn gelukkig heel veel soorten pillen dus je kan altijd een ander proberen die bij jou wel werkt. Een minipil bijvoorbeeld helpt om je menstruatie te controleren. Ik hoop dat je problemen dan wat minder worden. Onvruchtbaar lijkt me nogal vreemd aangezien je wel ongesteld bent. Heel veel sterkte ook met die ontstekingen en andere ongewenste dingen
-
Sunny
zondag 03 juni 2007 16:23
Oei, erg vervelend allemaal. Vooral dat van die menstruatie. Ik ken trouwens wel die pijnen, dat heb ik altijd aan het begin (een halve dag lang). Een meisje in mijn klas heeft trouwens ook problemen met de menstruatie, ze heeft een gat in haar baarmoeder waardoor het dus in haar buikholte loopt. Ze mag niet meer ongesteld worden en slikt dus de pil.
Zoals een voorgaande reviewer al gezegd heeft, er zijn veel verschillende soorten pillen. Maarja, ik weet niet of je die allemaal al geprobeert hebt, omdat je er zo lang mee kampt al?
Nou in ieder geval heeeeeeeeel veel succes. En aan alles komt een eind, dus hopelijk ook aan al die problemen
Succes nogmaals dus! -
eeytje
maandag 04 juni 2007 18:24
Liefje
Het is inderdaad niet leuk. Je hebt het niet erg getroffen met al die ziektes en dingetjes...
Hou vol! En bedenk maar zo: heb je in ieder geval weer iets om aan mij te vertellen
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 okt 2010 You mean nothing to me anymore ( 1 )
- O 22 sep 2010 The head and the heart
- O 06 aug 2010 Porcelain fists
- O 29 mei 2010 Zo heel jij mij ( 1 )
- O 26 mrt 2010 Parasieten ( 2 )
- O 25 mrt 2010 Mama
- O 20 feb 2010 Off. ( 2 )
- O 14 feb 2010 "Als je van me houdt, verander je voor mij" ( 2 )
- O 07 feb 2010 De brand, de dood ( 1 )
- O 23 jan 2010 Stelletjes en klefheid. ( 4 )
- O 20 dec 2009 studenticulinair ( 5 )
- O 10 dec 2009 Bekentenis ( 2 )
- O 14 nov 2009 Strijd tegen vaccinatie ( 13 )
- O 12 nov 2009 Studie ( 1 )
- O 05 nov 2009 Wakker worden ( 4 )