Kwelling
Vijf jaar en één dag geleden. Ik nam afscheid van je. Omdat het moest, je lijfje was op. Met gierende uithalen en veel tranen. De dierenarts die over mijn rug wreef en troostende woorden sprak. Soms kijk ik naar een filmpje van jou. Je staat namelijk op youtube. Soms lees ik de tekst die geschreven is vlak na je overlijden. Je foto staat in de kast. En hoe graag ik je ook zie, het is kwelling. Emoties komen omhoog en het eindigt altijd met huilen. Zelfs na vijf jaar kan ik alleen maar aan het afscheid denken. Niet aan alle momenten van plezier en liefde.
Ik hou zoveel van jou, mijn kleine knuffeltje. Je even vasthouden en een kus geven. Vertellen dat jij de allerliefste bent.
Hoe doen andere mensen dat, die een hond hebben verloren ?
Groningse, vrouw, 53 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende