"We look up to the same stars and see such different things"
Staat er met slordige letters geschreven.
Ik kijk achterom, en hoor de beginklanken van "I've told you know"
Ik dans op de maat van de muziek.
Ik begin sneller te dansen.
Bang voor wat er komen gaat.
Niet wetend hoe ik verder moet.
De muziek maakt zoveel los in mij.
Tranen stromen heen en weer.
De tranen durven te doen waarvoor ze zijn.
In mijn hoofd spoelen ze de gedachtes weg.
Mijn ogen worden wazig.
Niks dat me meer tegen kan houden.
De muziek heeft me laten geloven in het onmogelijke.
"One day you'll leave this world behind.
So live a life you will remember."
Hoor ik opeens door mijn hoofd.
Ik probeer te rennen, te rennen naar de muziek.
Ik wil dat de muziek mijn pijn weg kan nemen.
Niks of niemand kan me helpen,
Alleen de klanken van dat ene liedje