Laatste bladzijdes eruitgescheurd

Normaal gesproken word ik in t weekend ook rond 6 of 7 uur wakker.
Daar ben ik dan nog blij om ook, want dan leek mn vrije dag langer......

Nu vind ik t echt niet leuk, nu wil ik ook uitslapen.... Zo lang mogelijk... Want mn dag duurt evengoed wel lang...
Eigenlijk is mn ochtend tot n uur of 11 net als elke zaterdag en zondag,.... Maar toch is ie anders, dr ligt niemand uit te slapen, dr komt niemand straks naar beneden..... Er gebeurd niks meer

Weer een hoofdstuk in mijn leven uit.. Maar ik denk dat ik t boek niet meer leuk vind... Kon ik maar een paar bladzijdes overslaan, of naar de boekenwinkel en n nieuwe kopen...

Mensen zeggen dat ik t zo moet zien, het boek is uit, zet m in de kast en pak een ander boek..... Maar ik wil wel n ander boek pakken, maar ik heb deze nog niet uit en dat kan ook nooit meer gebeuren, want de laatste bladzijdes zijn eruitgescheurd...
Dus nu moet ik n nieuwe uitkiezen terwijl ik de vorige zo leuk vond, en wil m zo graag uitlezen...

Was t maar zo makkelijk, was t leven maar een boek, dan zou ik dit boek waar ik nu mee bezig ben snel weer dichtdoen, weggooien, en dan zo'n zelfhulpboek of zo uitzoeken... Of eentje met n happy end, en t mooie was dan dat je dat vantevoren kon controleren....

Gistermiddag belde dat riagg al... Wilde alvast t een en ander weten van me... Heb uitgelegd hoe ik in mekaar zit en dat ik er bang voor ben... Ik hoop dat ze me kunnen helpen....

Maar ja, totdat ik geholpen ben, ben ik nog niet geholpen.
En ik ben ook niet met 1 keer daarheen gaan al meteen geholpen....

Ik ben eigenlijk altijd heeel vrolijk... Eigenlijk.... Maar nu al ff niet.... Mensen vroegen altijd of ik niet moe werd van altijd maar zingend en lallend rond te lopen, maar ik zal je zeggen,...
Van hoe ik nu ben, wordt ik moe, dood en doodmoe... En eigenlijk hoef ik alleen maar mezelf bij mekaar te rapen en door te willen gaan.... Maar dat lukt niet, hoe kan je dat als je er continu aan herinnerd wordt....eraan herinnerd wordt dat je alleen bent gelaten door iemand waarvan je dacht dat ze de ware was,... En zij weggaat en meteen doorgaat, zonder om te kijken naar mij.

Mij, degene die niet beter wist dan dat alles helemaal goed was, die dacht dat ie weer de rust, geborgenheid, liefde had waar hij zolang naar verlangde.... Die illusie heeft zij mij gegeven.... Waar heb ik aan verdiend om zo achtergelaten te worden..... Ikzelf vind dat ik dat nergens aan verdiend heb..

Weet je wat ik zou willen?! Dat ik zelf schrijver was... Dan kon ik mn eigen boek schrijven... Dan maakte ik mijn eigen leven...
Dan zou ik denk ik V er wel inhouden, maar dan zou ze eerlijk tegen me geweest zijn, en gebleven... En dan ook bij mij gebleven zijn...

En in dat boek zou mijn persoon een stuk sterker zijn, tegenslagen aankunnen, of misschien zou ik geeneens tegenslagen schrijven,..... Ah jawel, die horen erbij, maar dan mocht ik ze zelf bedenken... Dus dat worden dan simpelere dingen... Zoals lekke banden en geen reservewiel of zo... Of kredietcrisisjes...

Pfffffff, hoe kan ik toch altijd zo gek op mn vriendinnen worden, het is zo dom als je t doet,... Maar t gaat vanzelf.. Ik ben dan zo blij met haar dat ik niks liever wil dan haar... Ik wou dat ik es n keer iemand kon dumpen... Ik kan dat niet, want als ik van iemand hou dan zou ik daar nooit meer bij weggaan... En zelfs als ik denk "ik hou tegenwoordig wat minder van dr" dan nog ga ik door.... Want dat hoort...

Je kiest voor iemand, en op t moment dat je kiest weet je dat jou dat ook gaat lukken.....
Maar dan moet de ander wel meedoen.... Meewerken, praten, vertellen, aangeven.... Niet alles binnenhouden tot t te laat is.... Dat hoort niet, das eigenlijk nog raar ook....

Maar mij is dat nu 2 keer achter elkaar gebeurd.... Dat zuigt echt.... Das echt heel moeilijk om mee om te gaan..