laatste verhaaltje voor deze nacht

zoals min of meer beloofd aan tamaar,

donderdag avond zitten we standaard met n groep vrienden wat te drinken in n café in leiden.
en afgelopen donderdag was niet mijn avond!

een paar weken terug een jongen ontmoet tijdens het uitgaan, mee gezoend.
en hij droeg me helemaal op handen! en strooide meer complimentjes dan de zwarte pieten van sinterklaas pepernoten kunnen strooien!
en daar kan ik niet tegen, ik wordt er verlegen van, en wil dan ook t liefst dat t gelijk stopt (ja verklaar me maar voor gek dat ik er niet van houd, althans meestal niet!)

hij stuurde me binnen een half uur 4 smsje die avond,
niet mijn idee van leuk!
ik wel gereageerd, maar wat kort af.
niets meer van me laten horen daarna. (schuld gevoel)

donderdag loop ik het café in, zit hij daar ineens, alleen op de hoek van de bar.
ik zie dat hij mij ziet, dus ik zeg hem gewoon hoi.
hij met ligtelijke water oogjes.

ik ga bij mijn vrienden zitten, krijg k n sms waar ik niet al te blij van word,
t kwam er op neer: ik breng zijn hoofd en hart op hol!

dus ik naar hem toe en met hem praten.
ik heb medelijde met hem dat hij zo gek op hem is omdat ik toch alleen maar zijn hart zal breken!
het gesprek leverde niets op dan een nog een groter schuld gevoel.

ik in diep gesprek met een vriend, moe ik even naar de wc, grijpt ie me weer aan.
weer een gesprek, komt er op neer:
hij heeft liever dat ik een relatie met hem neem, en dan zijn hart breek.
dan dat ik gewoon geen relatie met hem neem.
gevolg een zo mogelijk nog groter schuld gevoel!

weer verder in gesprek met die vriend en een vriendin van mij.
maar dat leverde niet echt veel op.
en t telefoontje cvan mijn ma dat k naar huis moest omdat t al laat was hielp ook niet echt!

vandaag nog na gedacht over de gesprekken met iedereen, het er nog met een andere vriend over gehad en een collega, goed naar mijn hart geluisterd.
en er achter gekomen dat ik niets voor die jongen voel dan schuld gevoel dat ik zijn hart ga breken, want voor d rest is het echjt een lieve jongen!

hij wil vechten voor mij, liefde en de hele zooi die er bij komt kijken!
terwijl ik geen grijntje van de lichtste verliefdheid voor hem voel!

alleen hoe krijg ik dat aan zijn verstand gepeuterd!?
als ik hem nog niet eens kan laten geloven dat ik zijn hart hoe dan ook ga breken!?

pfff,...hoe krijg ik die rotzooi altijd op mijn bord!?

ik ben t zat voor vandaag, over een paar uur werken, en daarna verjaardag! en zondag weer werken en verjaardag, dus zal zondag aaf met wat geluk pas weer online zijn!


kusj, truste verliefd end a big hug for a chance!
24 mei 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van music*girl
music*girl, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende