labor improbus

Geschreven door ... Georgica.

Ik ben een tuinman, niets dan dat,
met aarde en mest bespat;
ik buig mij neer, ik richt mij op,
ik klem de schoffel en de schop.

Ik wied, ik volg mijn diepste wet
als ik de naakte zaailing zet;
ik richt mij op, ik buig mij neer
Een tuinman ben ik en niets meer.

Ga ik met donker stram naar huis,
de pijn spaart schouderblad nog kruis.
Ik waak nog als ik rusten mag.
Mijn land, mijn land: het is kort dag.

Delft straks uw spa voor mij de wig,
vergeet waar ik geborgen lig.
Voorbij mijn moeite, nood en pijn
moet er een tuin van sterren zijn.



dit was het lievelings gedicht van mijn oma die nu al 3 jaar niet meer isverdrietig

oma ik hou van uverliefd

27 jul 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van SSlayer
SSlayer, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende