Lara's schoolstreken

Na het zien van een foto van iemands ratje hier op MD dacht ik terug aan iets wat ik ooit gedaan heb in mijn examen jaar.

In mijn examen jaar heb ik verschrikkelijk veel gespijbeld om samen te kunnen zijn met mijn vriendje en ALS ik op school was kon ik het niet laten om streken uit te halen om de saaie lessen toch nog iets wat dragelijk te maken…

Naast onze school zat een agrarische school, de gebouwen zaten aan elkaar en ik en een klasgenoot van mij brachten veel tijd door bij die leraren en vooral de dieren. Die varieerde van pony’s tot konijnen en van slangen tot ratten. Op een dag in de Pauze ging ik samen met mijn maatjes Maarten en Piet naar het verblijf van de slangen één van de leraren wilde net de slangen gaan voeren en haalde een bak ratjes te voor schijn.

”Laar wil je even helpen?” Natuurlijk wilde ik dat, ik vind slangen echt geweldige beesten en nu wilde ik ze ook wel eens in actie zien ik mocht een onwijs mooie albinoslang voeren. “Doe je wel even handschoenen aan” Ik schrok me rot, handschoenen heeft dat beest zo’n honger dat hij mij aanvalt voordat hij zijn rat krijgt?! “Handschoenen?? Bijt ie? En ik keek angstig naar de slang die er nu nog zo vredig bij lag. Ik zag het hele scenario al afspelen. Ik die een slang probeer te voeren en vervolgens zet dat prachtbeest zijn tanden in mijn hand en kan ik met slang en al naar het ziekenhuis om hem operatief te verwijderen (ik had/heb een geweldige fantasie)

”Nee niet die slang, die rat kan je bijten die weet dat hij gevoerd gaat worden en kan in paniek raken” “ooooooooooooooooooh” een enorme last viel van mijn schouders, haha die RAT nou ja dat ratje die kon mij niks maken haha en als dat gekke beest mij zou proberen te bijten zou ik hem wel even aan de slangen voeren! Oh dat was toch al zijn bestemming.

Ik deed braaf de handschoenen aan en pakte het ratje “Sorry moppie, maar dit is de natuur het ga je goed!” en ik zette het ratje bij de slang. Als een dolle ging dat beestje door de bak heen en die slang? Pffft tegenvaller die deed helemaal niks en na een minuutje of 10 besloot de leraar dat de slang geen honger had en het ratje weer terug naar de ratten mocht.

Ik pakte het ratje met enige zweet tussen mijn bilnaad terug uit de bak (stel dat die slang opeens toch besloot te gaan eten en TOCH voor mijn hand zou kiezen) De leraar verontschuldigde zich en liep het lokaal uit. Maarten en Piet die het hele spel aanschouwd hadden en ik zaten nog in het lokaal met het ratje wat ik eigenlijk terug moest zetten.

”Wat heb jij een mazzel” sprak ik het beestje in mijn hand toe. Opeens vond ik het beestje ook heel vertederend het was een lief klein wit ratje met de doodsangst nog in zijn ogen
”Ik wil hem hebben!!” Ik zette hem terug bij de andere ratjes en zag dat deze de enige witte was…

Als ik iets later met Piet en Maarten in de kantine zit en met een treurig gezicht zeg dat ik het niet leuk vind als ik de volgende keer die rattenbak zie en de witte is weg dat ik weet dat hij opgegeten is! Piet verlaat vervolgens de kantine en komt met een grote grijns terug.

Vlak voordat we de les ingaan is duidelijk waarom hij zo lacht. “Hier alsjeblieft” hij sleurt me mee tussen de jassen in de garderobe en stopt mij het witte ratje toe! “GEK wat doe jij nou!!” “Je wilde hem toch hebben?” “Hahaha… euh ja maar ik kan hem nu toch niet meenemen ik heb nog 3 uur les!” “Jouw probleem” en Piet loopt lachend weg. Nou als hij dacht dat ik dat ratje terug naar de bak breng waar hij vervolgens zijn dood op moet wachten heeft hij het mis.

Ik haal al mijn pennen en rotzooi uit mijn etui en stop het ratje daarin. De volgende lessen zijn spannender dan ooit! Stiekem sms’en ging altijd wel prima, stiekem briefjes doorgeven ook nog wel… maar hoe moest ik 3 lesuren een rat verborgen zien te houden?!?! En niet alleen voor de leraren maar toch ook wel voor mijn halve klas waarvan ik wist dat zodra ze het ratje zagen zouden gaan roepen en ik de lul zou zijn!

Ik kreeg spontaan last van bronchitis want zodra het ratje begon te piepen moest ik wel een hoest aanval faken, helaas vond mijn leraar biologie het zo irritant dat hij vond dat ik maar even naar de WC moest gaan om wat te gaan drinken. Ik probeerde om mijn etui mee te nemen maar de leraar keek mij aan en zei “Laat die maar gewoon liggen” Ik wist niet meer hoe ik het had… Het was natuurlijk raar dat ik mijn etui mee wilde nemen misschien zou hij er wil in kijken wat er in zat! Nee zoiets zou hij niet doen of toch wel?! Ik probeerde zo snel mogelijk terug te zijn maar gezien het lokaal een behoorlijk stuk van de WC’s was kon ik ook niet na 1 minuut weer binnen stappen.

Met lood in mijn schoenen stapte ik het lokaal weer in, toch probeerde ik zo onschuldig mogelijk te kijken. Carlijn het meisje wat achter mij zat keek mij heel moeilijk aan. *oh oh*
Toen ik ging zitten siste ze me toe “Laar je etui bewoon net, wat zit er in??” Mijn hoofd werd zo rood als wat. “Beloof dat je niet gaat gillen” Verschrikt keek Carlijn mij aan. “Ok Ok” “Echt hé” Sprak ik haar streng toe. “Ja” Ik opende mijn etui en meteen kwam het kopje van het ratje tevoorschijn.

Uiteraard slaakte Carlijn een gil! “JA JULLIE TWEE IS HET NU AFGELOPEN!! EN WAT ZIT JIJ ALLEMAAL IN DIE ETUI TE DOEN LARA???” Tijd om een smoesje te bedenken had ik niet en soms was de schokkende waarheid, te ongelovig voor andere dat ik die best kon zeggen ook dat leek mij nu de beste aanpak!
”Oh meneer daar zit een heel lief ratje in wat ik van een brute dood wil redden” “Ja Lara ik heb geen tijd voor die smoesjes van je als ik je nog één keer hoor kun je vertrekken” en hij ging verder met zijn uitleg over de bloempjes en de bijtjes. *Yesss mijn plan had gewerkt!*
Carlijn en Piet kwamen niet meer bij van het lachen en werden vervolgens *gossie* uit de les verwijderd.

Na school heb ik het ratje naar een dierenwinkel gebracht en gevraagd of hij niet als slangenvoer gebruikt zou worden, hij werd in de bak met ‘te koop’ gezet. Of ie nu gevoerd is aan slangen of ’t huisdier van een vervelend kind is geworden weet ik niet…
maar ik vind dat ik hem van een brute dood gered heb!