last *gedicht*
wie zou kunnen zeggen
als ik schijnbaar lach
hoe ik me van binnen voel
de zware last draag, elke dag
de tranen die niemand ziet
laat ik in stilte, buiten beeld
zou niet weten hoe ze te delen
oude wonden zijn nooit geheeld
alles van waarde en dichtbij
wordt me vroeg of laat ontnomen
de pijn die zo verscheurt
laat geen ruimte meer voor dromen
als ik schijnbaar lach
hoe ik me van binnen voel
de zware last draag, elke dag
de tranen die niemand ziet
laat ik in stilte, buiten beeld
zou niet weten hoe ze te delen
oude wonden zijn nooit geheeld
alles van waarde en dichtbij
wordt me vroeg of laat ontnomen
de pijn die zo verscheurt
laat geen ruimte meer voor dromen
24 okt 2015 - bewerkt op 25 okt 2015
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 24 feb 2015 oneindig *gedicht*
- O 22 feb 2015 Getest op dieren
- O 20 feb 2015 Elfstedentocht
- O 19 feb 2015 sleutel *gedicht*
- O 18 feb 2015 Just a quick laugh..
- O 18 feb 2015 spoorweghumor #114
- O 16 feb 2015 is...
- O 14 feb 2015 Raymond 65
- O 13 feb 2015 De OV-chipkaart-ellende, deel zoveel ( 2 )
- O 12 feb 2015 Katten zijn gezond
- O 12 feb 2015 Op stap
- O 05 feb 2015 Grrr
- O 02 feb 2015 Facebook weer..
- O 25 jan 2015 de lach *gedicht*
- O 20 jan 2015 paaseieren