Later ben ik kwijt.

het is op de 15e gebeurd, op de 15e zegt ze, ik wil scheiden.
op de 14e kruipt ze nog lekker tegen me aan voor we gaan werken
op de 13e laat ze nog een berichtje achter op de HDD-recorder "king of queens voor mijn lieve mannetje"
ze belde me nog wel eens op, met niks te vertellen, gewoon om mijn stem te horen.
ze schrijft een week ervoor nog 2 kalenders vol met hoe erg ze van me houdt en me zal missen op werkvakantie.
ze stuurt me n sms tijdens dr vakantie dat ze me mist.
We keken elke avond gezellig samen gouden kooi en deal or no deal met n kopje thee, want dat vond ze zo gezellig. ik vraag aan dr, vind je dat nou leuk elke dag met mij hier hetlzefde doen, ja hoor, is toch gezellig, ik vind het helemaal niet erg hoor. we zijn toch mensen die graag knus thuiszitten, als we zo kinderen hebben moeten we wel.
ze geeft gewoon geld uit aan vruchtbaarheidstestjes, we waren huizen aan t kijken,
ze vertelde me elke dag hoe ze de slaapkamer in het volgende huis wil inrichten.



als donderslag bij heldere hemel, je snapt het niet, van t ene op t andere moment neemt ze je alles af.

En wat je ook tegen haar zegt, ze zegt alleen maar, ja ik hield mezelf voor de gek, nou meid....

Je had mij ook goed te pakken

wat een gezeik zeg, en maar volhouden dat ze niet beinvloed is door dingen om dr heen, ze niet de sleur die in de relatie komt aanziet voor iets wat t niet is, al die dingen die zijn volgens haar niet waar. het blijft bij...



Wat heb ik daaraan, de klik is weg. Daar mag ik het mee doen?
en als ze dan verder wil uitleggen was ze eigenlijk nog niet toe aan trouwen en samenwonen.



ja toen leek het haar leuk, ja jezus, het lijkt mij nog steeds leuk hoor.
Allemaal dingen waar ik niks aan heb.

als B niet uit r'dam was teruggekomen had ze nooit zo gaan denken (het is NIET B haar schuld, maar wel de druppel) Als D een beetje fatsoen is zn kop had en K gewoon met rust had gelaten, Als K gewoon op tijd dr mond open had gedaan tegen mij. Als K gewoon naar andere mensen was toegegaan met dr verhaal in plaats van M en B, dan was mij dit allemaal bespaard gebleven.... als als als
ze zegt: "ik miste je niet eens toen ik met de bewoners op vakantie was..."




ik ben echt NIET boos, alleen ik begrijp het niet..... wat de fucking hell moet ik hier nou allemaal mee.
Ik moet alles opgeven, en wat ik niet hoef op te geven geef ik op omdat ik geen keus heb. en ik krijg er maar geen duidelijk over waarom het allemaal gebeurd.

robyn zegt vanmorgen



Nou, dan ben ik blij dat ik in dit geval de oorzaak over me heen krijg want het gevolg zal niet mis zijn.

ik moet dit allemaal even kwijt hoor, dit is geen woede, dit is gewoon de frustratie van er helemaal niets van snappen waarom dit gebeurd allemaal, en er gewoon geen duidelijkheid over krijgen.

en als t is zoals ik denk dat het is dan heb ik wel duidelijkheid, maar dan is het tegenover mij ook het grootste onrecht wat me aangedaan is. daar bedoel ik niet mee dat ze bij me weg is, dat heeft ze goed gedaan, als t gevoel weg is moet je gaan, maar ze heeft me geen kans gegeven om het gevoel te laten blijven of desnoods terug te laten komen, ze heeft t gewoon laten weg-ebben en dat is echt niet eerlijk tegenover mij.



Niet iemand die gewoon even iemand had zodat ie niet alleen in een 2-persoonsbed hoefde te liggen.
Ik was echt van plan om met haar oud te worden, ik wist gewoon zeker dat als ik ooit dood zou gaan dat ik dat bij haar zou doen, dat zij als t ware naast mn ziekbed zou zitten.....



Gewoon maar ik, eignelijk niet echt de moeite waard komt t over, geen moeite gedaan in mijn ogen, moeite hadden we samen moeten doen niet alleen beetje aanmodderen in je eentje. dat kan niet, dat is heel erg oneerlijk tegenover de ander.

ik hoef haar niet eens meer, ik zou nooit meer vertrouwen hebben in wat ze zegt te voelen, alles wat ze zegt in twijfel nemen, dr niet meer geloven als ze zou zeggen dat ze van me houdt



ik kan heus wel zonder haar, ik ben een grote jongen hoor.
ik wil niet eenzaam zijn, ik wil leven en gezelschap om me heen.

ik wil aan de mensen die er NU voor me zijn laten merken hoe blij ik met hun ben. dat wil ik.

maar ik wil ook mijn leven terug, dat lukt ook niet.

Spreek niet van vergeten,
spreek niet over tijd.
Spreek niet over later,
want later ben ik kwijt.

Omhels me dan, omhels me dan,
je weet dat ik niet zonder kan.
Maar als ik dan toch zonder moet,
verlos me dan.

***Abraca-Me Omhels Me Dan / BLOF/Jacqueline (krezip) & Fernando Lameirinhas****