Leeg

Een pijnlijk gezicht, tranen zijn niet echt mijn ding, dit bracht ze iets dichterbij. Ze zaten nog niet achterin mijn oogkas, maar het gevoel werd al iets lager in mijn borstkas geregistreerd.
Op zoek naar mijn Tshirt trof ik het aan, een halfvolle kast. Een kast waarin de spullen van mijn vader zaten. De lades en kasten van mijn moeder, leeg. Geen shirts, geen broeken, geen truien, geen vesten, geen hardloopspullen, geen schoenen, geen BHs, geen onderbroeken. Alles was weg, slechts de verwassen onderbroeken, de Tshirts, de polo's, de grote truien, de grote vesten, de Levis spijkerbroeken, de grote sokken en de oude schoenen bleven over.

Ze komt niet meer terug.

Toen ik mij omdraaide zag ik het volgende, het was iets wat het gevoel rond de borstkas bracht. Het bed, het bed bestaande uit 2 1 persoonsbedden, mogelijk om apart af te stellen, de deken lag open. Van 1 kant was het bed zichtbaar, opgemaakt, rood laken, wit kussen, gestipte deken. Toen ik het opmaakte zag ik de andere zijde, leeg, blanco, geen kussen.

Ze is al weg, ze blijft uit dit huis, het is definitief.

Dit schrijvend, dit door laten dringen, het gevoel verplaatst zich, van de borstkas tot net onder de keel en bij vlagen de keel in. Het is binnen gedrongen, het moment van realisatie is daar, het is zeker. Ik ga het wel verwerken, het duurt niet lang, ik stop het in mijn buik. Tijdens de afsluiting daalt de emotie al, ik druk het naar beneden, ik druk het het hongergevoel in.

Het gevoel van leegte zal opgevuld worden door leegte.
02 sep 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Developing
Developing, man, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende