leg eens uit

indivudualisme
het leven volgens het principe het beste te halen uit het individu
maar vergeef mijn lompheid
in mijn ogen denkt iedereen individu te zijn
en gaan meeste van jullie een individualimse tegoed die meer dualistisch is dan eenheid waar individu een eenheid zou moeten zijn
namelijk de eenheid van geest en lichaam

over pak weg 60 jaar hebben meeste van jullie een leven achter de rug van werk en een pensioen, je leven gegeven voor de maatschappij, gevangen in een lichaam en sociale eenheid
denkend dat dit het leven was, maar zoals zoveel ouderen van nu klagen over de verslechteringen waar jullie zelf aan hebben mee gewerkt zelf zullen hebben opgebouwt en te blind zijn dat zelfs maar te durven te erkennen
infeite zullen meeste van jullie niet eens tot individualisme komen, maar kudde dier zijn geweest

net als dat jullie dat nu al zijn

een individu is iemand die zijn nek uitsteekt om zichzelf en anderen te leren kennen

de kudde draait om de welzijn van de kudde, die misschien beter lijkt te draaien als men vrolijk en happy is, en andere kuddes jaagt in assimilatie en of onderwerping

het individu erkent elk ander individu los van staat van zijn

en eigelijk is dit stuk text niet eens wat ik kwijt wilde, maar blijkbaar wel de noodzaak toe heb, zelden zie je dat bij de kudde, omdat er blijheid stoort in de diepere gedachte en zelf ontdekking,
want ik weet dat dit misschien wel meer voor mij zal gelden dan voor de meeste van jullie

*dat wat ik ff kwijt wil naar mijn vrienden toe*

als iemand denkt dat mijn geluk in mijn eigen ego ligt is bedrogen door valse individualiteit

misschien is het op gevallen dat ik minder met jullie praat op msn
misschien is het opgevallen dat ik niets te melden heb
dat is mij eerder vandaag verteld

maar misschien is dat omdat ik e hier mee bezig hou en jullie of enkele van jullie daar niet eens aan denken of niet zullen snappen in dieper gevoel

sinds mij minder verteld wordt over persoonlijke dingen omdat ik gewoon eerlijk ben over mijn staat van depressie is het eigelijk alleen maar slechter gegaan met mij
noem het mijn vampierisme of mijn geluk dat is mij om het even
want ik weet dat als ik "gelukkig ben" nimmer dat kan geven dat ik deed toen ik nog met jullie sprak, maar nu kan ik niets meer geven
en kan ik eigelijk niets meer, want ik heb niets om voor te leven
niets goeds zal uit mij vloeien als ik gelukkig ben
maar niemand zal dat ooit geloven

mijn essentie is een die noch goed noch slecht is
maar slechter wordt naar mate er meer beloning is
mijn gulzigheid kent geen grenzen net als die van jullie
dus misschien is het beter als ik af sterf en niets meer ben
voor mezelf en voor jullie
want hoe dan ook ik voel en ben alleen
en denk niet dat ik ooit meer kan geven dan ik in de na zomer heb gedaan

en nog een eerlijk iets over mijn beleving
ik voel me gekrenkt
gepijnigt als mensen zeggen bezorgd te zijn
maar niet eens lezen wat er toegankelijk is
wees dan niet bezorgd en leef in geluk en vrolijkheid
maar tracht mij dan niet te veranderen
want ik doe mijn uiterste best jullie niet te veranderen en zelf dingen te laten ontdekken,

dus dit is misschien wel mijn laatste post als sui
omdat ik (sui latijns voor zelf) dit niet ga trekken en beter af ben
verloren en vergeten dan half bezorde vrienden te hebben

adios mi amigos
ik weet dat ik te zwaar ben voor jullie hoofdjes
en vergeef mijn afsluiten als reactie op jullie afsluiten