Legerkeuring pt. 1

Kortom, vandaag moest ik me dus melden voor het leger, hier in de Oekraine. Hier geldt de dienstplicht nog, vanaf 18 jaar, maar je kan je als je 17 bent al melden. Hier ben je zonder betaling verplicht om 2 jaar lang te dienen, waarna je gewoon weer je eigen leven kunt gaan leiden. Aangezien ik dus nu 17 ben moest ik me hier melden.

Waarom zou je zeggen? Niet alleen omdat het verplicht is, maar ook omdat het van belang is dat ik niet hoef te doenen. Melden bij het leger is een ding, dienen iets anders. Als ik me gemeld heb en alle keuringen ben doorlopen, krijg ik een document dat ik op de legerlijst sta. Hiermee kan ik als ik 18 ben, een Oekraiens paspoort opvragen, een paspoort voor volwassenen. Daarmee kan ik weer, als ik terug in NL ben, een NL's paspoort opvragen, waardoor ik mijn Oekrainse nationaliteit opgeef, en dus gewoon NLs burger word. Daarmee hoef ik niet meer in het leger hier te dienen.

Vandaag was ik me dus gaan melden bij die instantie.

Het was een hel. Het duurde sowieso twee uur, van 9 tot 11 's ochtends, maar wat ik precies moest doen vertel ik wel eventjes. Eerst ga je je dus gewoon melden in zo'n kamer, waar die mensen dus zeer onvriendelijk waren en zo zeiden van "paspoort!", geboortedatum, namen ouders etc etc. Kortom alle info.

Hierna werd ik steeds doorverwezen naar verschillende artsen en specialisten , ook allemaal of neutraal of erg onvriendelijk. Met alleemaal vragen als "val je flauw?", "heb je chronische hoofdpijn?", "doe je aan zelfmutilatie?" en dergelijke. Heel erg onplezierig dus. Na 2 uur bij 10 van die onderzoekskamertjes geweest te zijn mocht ik eindelijk gaan.

Vrijwel alle artsen verwezen me voor externe onderzoek en/of keuring naar andere instanties, verspreid over de hele stad. En deze stad doorkruis je met een bus in 3 uur, en Maastricht met de fiets in 30/40 minuten. 2 miljoen inwoners tegen 120.000. Beat that.

Vandaag ga ik dus waarschijnlijk nog naar een of twee van die instanties, en moet ik morgen voor analyses nog ergens heen om 8 uur 's morgens, en nog nar de ZEK, waar ze voor mij een "karakteristiek" gaan schrijven. Ook weer iets wat je in NL niet hebt. Een karakteristiek is dus iets van de school hier, daar staat in het kort in hoe je je gedraagt op school, hoe je leert, en allemaal dat soort prut zodat de mensen weten hoe je bent. Geweldig. Maar kortom bij de ZEK gaan ze mij en totaal onschuldige karakteristiek schrijven want dat ben ik ook, op het blijven zitten na. Ik ben bijvoorbeeld nog nooit in een of andere gevecht op school verzeild geraakt, dus da's ook weer in orde.

Zo. Dat was het weer voor vandaag, ik laat wel weten hoe de rest ging.