Het leven is lekker turbulent geweest.
Halverwege januari hebben Vriend en ik de 45 kilometer gelopen. Dat was echt heel tof, maar ook zwaarder dan de laatste keer dat ik die kilometers liep. En dat komt simpelweg doordat ik zwaarder ben. Vriend heeft het ook ergens tussen neus en lippen door gezegd. Dus ik heb van mijn decemberloon een personal trainer ingeschakeld voor veel te veel geld. Hij kijkt mee met mijn voeding, sport met mij in zijn eigen sportschool waar geen andere mensen zijn, weegt me en geeft adviezen. Het is fantastisch. Sinds ik daar twee weken geleden aan begonnen ben, ben ik 2,5 kilo kwijt. Het doel is om weer 55 kg te wegen en ik begon nu op 66 (
). 55 kg was altijd een prettig gewicht voor mij. 2,5 jaar studeren heeft behoorlijk wat reserves opgebouwd.
Het vak locomotie is afgelopen dinsdag tot een wat vreemd einde gekomen. Drie weken geleden hadden we al de responsietoets: prikkertjes in onderdelen van dieren en dan benoemen wat het is, de functie geven. etcetera. Vorige week vrijdag hadden we het tentamen. Die heb ik gemaakt en dat ging eigenlijk best wel goed! Vervolgens kwam ik vrolijk thuis en kreeg ik een mailtje dat 13 vragen niet op ons digitale tentamen waren verschenen en dat iedereen dus terug moest keren op dinsdag. Gelijk mijn hele planning in de war: mijn keuzevak begon op maandag en mijn thesisperiode is ook nu begonnen. Gelukkig ging het wel redelijk. Omdat ze zich schuldig voelden hebben ze op een bizar tempo nagekeken, en ik heb een 8,4! Voor mijn responsie had ik een 8,2. Cum laude blijkt dus toch nog een echte optie!
Ondertussen is mijn keuzevak regeneratieve geneeskunde begonnen. Het is een keuzevak waarbij ik met drie andere diergeneeskundestudenten tussen de biomedische wetenschappen studenten zit (en één molecular life science student). Het is gaaf! En het sluit goed aan op mijn thesis, die ik ook bij het departement regeneratieve geneeskunde heb. Mijn thesis onderwerp is de behandeling van diabetes type 1 bij de hond.
De projectvoorstellen voor het Master Honours programma zijn ondertussen ook in mijn mailbox beland! En, zoals ik al wist, zit daar een project tussen waarbij stamcelkweken worden gemaakt, en vervolgens worden gedifferentieerd naar honden endocriene pancreascellen. Die wil ik héél graag doen, dus daar ben ik afgelopen maandag op bezoek geweest. Het lab van regeneratieve geneeskunde in het Hubrecht is echt heel indrukwekkend. Het was ook wel een beetje intimiderend. Maar dat project staat nog steeds met stip bovenaan bij mij. Helaas zijn er nog in ieder geval twee andere meisjes die dit willen doen, dus het wordt spannend. Volgende week heb ik nog twee gesprekken voor andere projectvoorstellen.
Afgelopen zondag ben ik na het werk gevraagd om te blijven om zo de chirurg die dienst had te kunnen helpen met een maagtorsie. Zijn achterwacht assistente bleek ziek. Dat heb ik natuurlijk met beide handen aangegrepen! Deze man heeft mijn moeder nog geleerd te opereren. Het was héél gaaf. En vandaag had ik mijn meeloopdag bij chirurgie om te kijken of het achterwacht zijn wat voor mij is. Ook dat was echt heel erg leuk. Het gaat wel nog meer tijd kosten, maar dat heb ik er wel voor over. Ik hou zo veel van mijn baan, en chirurgie is echt waar ik later met mijn carrière naar toe wil.
Zo. Dat was het weer even. Er zijn nóg meer goede dingen om over te schrijven, maar daar kan ik nu even niet op komen. Ik ben heel moe en ga straks thuis zo snel mogelijk in mijn bed liggen.
Mijn mega blije hoofd na een dagje assisteren bij opereren
Een plaatje van de 45 KM