Lief

Gisteren waren we bij mijn ouders om alvast de verjaardag van mijn vader te vieren. Hij wordt 77 jaar. Na koffie en thee met gebak wordt de tafel vol gezet met hapjes. Van nootjes en chips tot lemper en risolles (mijn favoriet). Van kaas en worst tot bitterballen en loempiaatjes. Tegen etenstijd zet mijn vader zijn zelfgemaakte rijsttafel neer en wordt er verwacht dat we flink eten. In het begin moest mijn vriend daar erg aan wennen maar na 22 jaar weet hij niet beter en eet hij gezellig mee knipoog Als ik mensen hoor zeggen dat er altijd zoveel gegeten/gevreten moet worden, bijvoorbeeld tijdens de kerst, dan reageer ik altijd dat je daar zelf bij bent. Jij eet zelf, die keuze maak je. Ga dus niet bleren dat het moet. Wees blij dat het mag. Je bent niet verplicht een stuk taart weg te stouwen of om een schaal met borrelnootjes te eten.

Als we op het punt staan om naar huis te gaan dan worden kasten opengetrokken en moet er van alles mee. Hapjes, tijdschriften, dingen die in de aanbieding waren bij één of andere winkel. En een gedeelte van de rijsttafel natuurlijk. Toen we naar de auto liepen zei mijn zus dat ze nog iets voor ons had. Ze deed de kofferbak open en haalde drie (!) volle boodschappentassen eruit. 'Omdat ik weet dat jullie het niet makkelijk hebben' zei ze. Ik moest er van huilen, vond het zo lief ! Bepakt en bezakt reden we terug nadat we afscheid genomen hadden.

Bij thuiskomst hebben we de tassen uitgepakt en waren er gewoon stil van. Wasmiddel, koffie, thee, koeken, pasta, shampoo, tandpasta, handzeep, waxinelichtjes, appels, keukenrollen, hagelslag, beschuiten, koffiemelk, eieren, boter, jam, vruchtensappen, soep .... Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er.

Ik ben een bevoorrecht mens.
23 okt 2017 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Groningse
Groningse, vrouw, 53 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende