Liefde maakt blind.

Een tijd geleden had ik een vriend, in het begin was hij echt de liefste netste jongen die ik kende ,hij was er altijd voor me. Tot paar maanden later. Ik kwam erachter dat hij begon te roken en vreemd ging. Hij maakte mij wijs dat hij was gestopt met roken en nooit meer zulke fouten zal maken. Ik bleef er maar in trappen want ja.. ik was zo verliefd, liefde maakt blind. Ik bleef maar kansen geven maar hij stopte niet met roken en andere dingen. Mijn cijfers gingen ook verschrikkelijk omlaag want ik dacht alleen maar aan hem. Ik wilde zo goed mogelijk mijn best blijven doen op school maar dat lukte niet door hem. Ik wilde hem niet kwijt ,maar ik wilde ook niet verder een relatie met hem. Dus ik maakte het uit. Hij vertelde mij dat hij er heel veel spijt had van alles. Alsof ik dat niet vaker had gehoord.. Ik geloofde hem niet meer. We spraken elkaar niet meer. Dat voelde heel raar want ik was 6 maanden lang met hem of ik chatte wel met hem. 4 maanden heb ik geen contact met hem gehad. Nu de laatste tijd zoekt hij weer contact met me op. Ik weet niet of dit vriendschappelijk bedoelt is of weer een relatie wilt. Hij komt vaak naast me staan in de pauze's, kijkt mij vaak aan en word verlegen. Ik wil niet dat hij bij mij komt staan, want dan weet ik dat ik dan weer opnieuw gevoelens voor hem krijg en ik ben net een beetje van hem af. Ik probeer wel afstand te houden , maar ik weet niet of dat me wel zo goed zou lukken. Want als hij bezig is met weer ervoor te zorgen dat ik verliefd op hem word, dan is hij goed bezig want ik heb nu al een paar gevoelens voor hem... ik weet nou even echt niet meer wat ik zou moeten doen.