Liefde via internet

Ik zag je op mijn beeldscherm, ik vond het een poging waard. We gingen kletsen, je vroeg waarom ik eigenlijk op z'n stomme site zit. Mijn bedoeling was nooit om zoiets te gaan doen.
We spraken elkaar zoveel dat we elkaar op fb hadden. De vriendschap wat misschien meer kon zijn werd sterker. We vonden het nodig om elkaar echt te gaan ontmoeten. Toch had ik mijn twijfels. Straks was je niet de jongen die je zegt dat je bent. Ik kwam erachter dat je skype had. Daar gingen we dan hoor, de eerste 'ontmoeting'. Na een paar keer te skype en elke dag elkaar hebben te gesproken was het nodig, we gingen elkaar zien...

Jij zou naar mijn stad komen. Je reed er gewoon een heel eind voor, waar ik nog steeds dol gelukkig op ben.
We hadden afgesproken op een plek, waar ook je auto kon staan. Helaas was je er niet. Ik keek op mijn telefoon. Gelukkig, je had je auto ergens anders neergezet. Ik zei dat je mijn richting uit moest komen. Ja hoor, daar kwam je dan. Jij zag mij al eerder dan dat ik het doorhad. Ik kreeg meteen een lach op mijn gezicht.
Jij was nog netjes en gaf 3 zoenen. Helaas had mijn hersendeel een ander plan.. De eerste wangzoen zat half op de mond. Gelukkig lachen we er tot de dag van vandaag nog steeds om.
We gingen ergens wat drinken en liepen daarna rond in de stad. Het voelde zo vertrouwd.. Kende ik je al? Je bent zo bijzonder, ik voelde me zo op mijn gemak. De eerste zoen was zo speciaal, ik zal die woorden van je nooit meer vergeten. Toen je moest gaan hadden we het allebei zwaar, niet te geloven hoe dat toch kon.

Bij de 2e ontmoeting heb je tegen je ouders alleen verteld dat er een meisje is uit ... Waar jij die dag naar toe zou gaan. Ik vond het dapper, maar toch heb je verder niks over me verteld. Het is jou leven, maar ooit zullen je ouders alles moeten weten.
We zijn al zo slim geweest om ons verhaal anders te maken. We hebben besloten om niet te gaan zeggen dag we elkaar van internet kennen. Ik hou niet van liegen, maar dit is het beste.

Je wil ooit na je werk komen, omdat onze andere dag wegens omstandigheden van je niet kon. Wat een geluk was dat voor mij. Ik had gezeik met school, en wist totaal niet hoe ik het moest vertellen.
Nu moet ik het wel gaan zeggen, maar hoe? Elke dag sta ik erbij stil, hoe moet ik dit gaan doen?

We vinden elkaar zo leuk, we missen elkaar elke dag. De lange afstand maakt het moeilijk. Ik vraag mezelf af of mijn ouders dit ooit goed gaan vinden. Je bent 4 jaar en 2 maanden ouder dan mij. We hebben al super veel plannen en we vertrouwen elkaar. Helaas had ik eerst meer dan 100% vertrouwen in je, maar door iets doms heb je een klein deel verpest. Ik snap de hele situatie, en ik geloof je op je woord.
Dit moet verder tussen ons, maar hoe gaan we dit doen is de grootste vraag.



17 mrt 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Timeless
Timeless, vrouw, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende