Life, don't talk to me about life.
Eergister stond ik voor de spiegel aan mezelf te peuteren en toen viel me op dat het litteken van mijn koortsneus eindelijk weggevaagd was. Nou, als dat geen reden is voor taart. Diezelfde avond begonnen nieuwe koortsblaasjes zich onder mijn neus te verzamelen en te vermenigvuldigen. Classic Murphy's Law. Wedden dat het niet gebeurd zou zijn als ik er niet aan had gedacht?
Het erge is dat ik met een kind met zware autisme werk en tja, wat zijn sociale regels he. Dus elke keer dat ze me ziet is het dan: "Doet pijn? Doet pijn?". Het zou emotioneel in ieder geval een stuk minder pijn doen als je me er niet 36 keer per dag aan zou herinneren
In alle gevallen, thank god dat ik op werk een mondkapje moet dragen want dan vraagt ze het slechts 15 keer en ik ga zo even langs de apotheek om er een zalfje voor op te halen.
Verder heb ik het knap lastig met het vinden van een geschikt masterscriptie thema. In tegenstelling tot de bachelorscriptie mag het geen reine literatuurscriptie zijn dus het moet echt iets zijn waar ik ook echt veldonderzoek naar kan doen. En aangezien ik de scriptie in het kader van een groter onderzoek naar de sociale, emotionele en (inter)culturele competenties van leraren moet schrijven.. yikes. Heb al veel onsamenhangend gebrabbel en terminologie neergepend maar niets waarvan ik denk: Aha!
Op momenten als deze voelt mijn mastertitel echt eindeloos buiten mijn bereik aan, al weet ik dat ik zeker weten binnenkort op een thema ga komen.
Ben ondertussen ook een 1-jarige SPH opleiding aan het side-eyen, ik denk dat dat het kroontje op mijn opleidingen zou kunnen zijn. Aan de in die opleiding aangeboden kennis ontbreekt het me namelijk duidelijk, vooral qua diplomatiek en communicatie. Ik ben of bot als een hark of ik zeg lekker niks, dat zich nog een weg daartussenin bevindt kan ik niks mee
Maar goed dat is dan iets voor in de toekomst, ik denk niet dat het een goed idee is om daar direct komende herfst mee te beginnen. Twee scripties tegelijkertijd schrijven, brrr.
Nu dan tijd om mijn zalfje op te halen en nog even te tuinieren voor de zon ondergaat
Azura, vrouw, 7 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende