limited edition 2.0

Gisteren een aanvaring met mn jongste dochter. Best veel last van gehad. Je probeert ze van alle kanten te steunen, maar als je het gevoel hebt dat ze gebruikt van je maken, op een negatieve manier dan is dat geen prettig gevoel.

Je wilt ze helpen maar als die hulp niet gewenst is, dan is dat gewoon ruk.
In haar beleving is ze oud genoeg maar nog geen 21, en dus mijn verantwoordelijkheid. Een lastige situatie.
Ja, ik heb bepaalde situaties verkeerd aangepakt. Misschien te veel mn eigen weg gekozen. Andere kant; ik was ook 90% niet nodig. Moet je dan nog steeds je eigen leven parkeren voor die overige 10%?
Er is niks mis om op eigen benen te staan, er word al te veel gepamperd. Maar dan knaagt dat gevoel van binnen. Herinner ik mij de vele ruzies met haar, en weet ik dat het ook niet goed was gegaan in de huidige situatie. In haar beleving was het toch echt anders. Nadeel is dat ik vaak bij instanties te kakken word gezet. Moet ik mij nog verdedigen? Ik vind van niet. Wie de andere kant wil horen moet maar komen toch. Het is nooit zwart/ wit.

Pas in de avond na het lezen van iemand anders zijn diary kwam de rust over mij heen.
Spirialiteit, het leren van situaties, dat anderen daarom in je leven aanwezig zijn. Misschien is zij mijn leer moment. Al iets het wel een uitdaging van limited edition 2.0 versie zeer exclusief!